'Vers gezond voedsel niet vanzelfsprekend'

Natuurlijk vind ik de getoonde solidariteit prachtig, maar ze bezorgt me toch ook wel een ongemakkelijk gevoel. De Oekraïners tonen zich oprecht blij met de voedselpakketten. Kinderen riepen enthousiast uit: 'Vlees, mijn lievelingseten.'

Zet daar 'het verwende' Nederland eens tegenover. Nog altijd is het onvoldoende tot veel politici en bestuurders doorgedrongen dat het niet vanzelfsprekend is dat we in ons land de beschikking hebben over zoveel vers, gezond voedsel (dierlijk en plantaardig) en fijn groen. Dankzij boeren en tuinders, volgens welk bedrijfsmodel dan ook: gangbaar, biologisch, natuurinclusief.

Bestuursvoorzitter Louise Fresco van Wageningen University & Research en oud-landbouwminister Cees Veerman sloegen onlangs in NRC de spijker op zijn kop met de constatering dat het prima is om alleen extensieve landbouw na te streven, maar dat de consequenties verstrekkend zijn: een enorme claim op (meer) land, meer arbeid en veel hogere kosten per gewas.

Als gevolg daarvan zullen de voedselprijzen de pan uit rijzen. Voor mensen in Nederland en West-Europa is dat misschien nog wel op te brengen, alhoewel: het piept en kraakt hier ook al in menig portemonnee en niet alleen bij de minima.

Dan is er nog de vraag of 'wij' überhaupt bereid zijn om meer geld voor ons voedsel uit te geven. Het tv-programma Pointer illustreert op zondag 8 mei de botsing tussen wensdenken en de werkelijkheid van zo goedkoop mogelijk. Aanhangers van de maakbaarheidsgedachte zien die realiteit vaak over het hoofd. Stof om over na te denken.