'Wij en ons water'

Ik vind het een ongekend huzarenstukje hoe boeren een land dat voor een kwart onder de zeespiegel ligt en voor 60 procent overstromingsgevoelig is, vruchtbaar en productief weten te houden, ook vandaag de dag nog. Die vruchtbare Nederlandse delta is een zegen voor ons land, voor de Europese Unie en voor mensen in andere landen die van ons voedsel en onze kennis afhankelijk zijn.

Het lijkt allemaal vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Effectief waterbeheer is een van de vele kwaliteiten van onze primaire sector. Onze samenleving drijft er bijna letterlijk op.

De uitdaging om verstandig en slim met water om te gaan, is meervoudig: in Zeeland is het belangrijk dat verzilting wordt teruggedrongen en er voldoende zoetwater beschikbaar is voor boeren en tuinders. Het is zorgelijk dat bijna driekwart van de boeren daar geen toegang heeft tot zoetwater. Dat is 90.000 hectare landbouwgrond, die onze samenleving nodig heeft.

In andere delen van Nederland dreigt verdroging van het land nu bijzonder natte en droge periodes elkaar opvolgen, daar waar de regenval voorheen meer gelijkmatig over het jaar was. Dat gegeven vraagt een andere manier van organiseren: het water niet linea recta naar de zee afvoeren, maar opvangen en bufferen. Boeren en tuinders kunnen dat. Net als hun voorgangers ruim duizend jaar geleden.