Bram Romme: 'Als je zelf verhaal niet vertelt, doet een ander het wel'

Hoe bent u hiertoe gekomen?

'Op de HAS werd ik lid van studentenvereniging Gremio Unio waar ook niet-boeren bij zijn aangesloten, die bijvoorbeeld Milieukunde of Food Innovation studeren. Ik merkte aan de bar dat zij een typisch beeld hadden van de melkveehouderij. Zo zouden onze koeien veel soja eten. 'Hoeveel denk je ongeveer?' vroeg ik. '50 procent', was het antwoord.

Vertel je eigen verhaal: hoe gezond zuivelproducten zijn en wat voor mooi kringloopdier de koe is

Bram Romme (21) derdejaarsstudent veehouderij

'Iedere boer weet dat een koe die 50 procent soja vreet, diarree krijgt. Ik legde uit dat ik elk weekend thuis de koeien voer en maar een half kruiwagentje sojaschroot in de voermengwagen doe. Een koe vreet niet meer dan 1,25 procent soja. De verbazing was groot. Ik dacht toen: hoe kan ik zulke dingen aan alle burgers tegelijk uitleggen zonder dat ik met iedereen apart aan de bar ga zitten?'

Wat heeft u bedacht?

'Simpele en pakkende uitlegvideo's maken voor sociale media. Bij ZLTO kon ik dit als stageopdracht oppakken. Samen met pr-specialisten van ZLTO ging ik aan de slag. We richten ons op de doelgroep 18 tot 28 jaar, de leeftijd dat je op jezelf gaat wonen. Dan ga je ook zelf boodschappen doen en kies je voor havermelk of koemelk. Die doelgroep zit op TikTok, Instagram, Facebook en YouTube.

'We hebben vier video's gemaakt van één minuut plus een introductiefilmpje. Als ze goed worden ontvangen, gaan we er zeker mee door. De bedoeling is dat de mensen hun informatie niet alleen van een ander horen, maar ook het echte verhaal van de boer zelf.'

Doelt u op de invloed van vegetariërs?

'Het beeld van de agrarische sector op sociale media wordt gedomineerd door mensen met een vegetarische lifestyle. Volgens het CBS is 5 procent van de bevolking vegetariër en 0,4 procent veganist. Minder dan 5 procent bestaat uit boeren. De overige 90 procent is de middenmoot die vooral informatie krijgt van die vegetarische 5 procent. Een klein deel van de bevolking, maar hun invloed is groot.

'Daarom is het nu vanzelfsprekend dat wanneer je wat aan het milieu of klimaat wilt doen, je minder vlees eet of geen cappuccino met koemelk neemt, maar met havermelk. Een 'havercappu', zoals Amsterdamse jongedames dat noemen.'

U kent uw feiten.

'Ik gebruik bronnen zoals stichting Agrifacts of de Nederlandse Zuivel Organisatie. Zij onderzoeken wat de voordelen van dierlijke producten zijn, maar communiceren die alleen naar boeren toe, niet naar burgers. Boeren zelf communiceren ook amper. Ons verhaal wordt niet verteld.

'Ik begrijp het wel: boeren zijn altijd druk aan het werk en als je op het platteland woont, dan kom je die hippe Amsterdamse dames ook niet tegen die denken dat er antibiotica in de melk zitten.'

Antibiotica in de melk?

'Laatst zei iemand dat onze supermarktmelk vol antibiotica zit. Dus ik pak mijn telefoon erbij met de app van onze melkleveranties: 'Kijk alles wordt gecontroleerd, celgetal voor de uiergezondheid, antibiotica, want als dat positief is, moeten we heel wat boete betalen aan de melkfabriek.' Die ander viel steil achterover: 'Wordt er zoveel gecontroleerd?' Die dacht dat melk zo de tankwagen ingaat en rechtstreeks het pak in.

'We foeteren als boeren soms dat we aan veel regels moeten voldoen, maar die zorgen wel voor de meest voedselveilige productie van de hele wereld. Toch denken consumenten dat de melk in de supermarkt vol zit met antibiotica. Het is te bizar voor woorden dat boeren zoveel moeite doen om zo'n veilig en gezond product te produceren en dat burgers denken dat wij gewoon poep produceren.'

Is het niet vermoeiend, steeds die kritiek?

'Mijn vader zegt: 'Bram, ik zou er geen zin in hebben telkens die discussie te moeten aangaan. Gewoon lekker melk maken en voor het land en de beesten zorgen.' Helemaal mee eens, maar ik heb onderhand het idee dat ik verplicht ben om te reageren, omdat het anders helemaal uit de klauwen loopt.

'Als je zelf het verhaal niet vertelt, dan vertelt een ander het en dan is het niet zo positief voor boeren. Als ik wil blijven doen wat ik leuk vind, is een tegengeluid nodig. Anders kan dat over twintig jaar niet meer. Daar ben ik echt bang voor.'

Waarom wilt u straks zo graag boer worden?

'Dat is zo moeilijk te omschrijven. Dat is echt pure passie, ambitie. Zonder tegenzin ga ik de melkstal in of de trekker op. Dat is geen werk, maar hobby. Voor mij is één ding zeker in mijn leven en dat is dat ik boer wil worden.'

Hoe ziet uw gedroomde toekomst eruit?

'Mijn droomscenario is dat ik thuis op het melkveebedrijf boer kan worden. Als ik er dan van die filmpjes bij moet maken om de mensen melk te blijven laten drinken, dan zal ik dat maar doen, hè. Ik hoop wel dat meer mensen ons verhaal gaan vertellen.'

Want de burger kent het verhaal niet?

'De boer zorgt dat het allemaal in orde is en zeker in Nederland heeft een koe altijd vreten, drinken, veterinaire zorg en een schone ligplaats. Als je goed voor je beesten zorgt, wat is er dan mis mee dat we koeien melken en daarna het vlees eten? Als boeren dat niet doen, dan zou iedereen de hele dag bezig zijn met besjes plukken en achter een hert aanjagen.

'Maar omdat wij het voedsel produceren dat ook nog eens goedkoop is, zijn burgers hooguit een uurtje per dag kwijt aan koken en boodschappen doen en kunnen ze de rest van de dag doen wat ze willen.

'Voedsel is zo vanzelfsprekend geworden, maar eigenlijk is het een verschrikkelijke luxe dat het zo royaal beschikbaar is. Daar mag wel eens waardering voor komen, vind ik. Dus als u mijn video's ziet, stuur ze vooral door.'