Familie Peeters blikt terug op roerige tijd aan oevers van Maas

De akkers waar afgelopen voorjaar de cichorei is geplant, liggen er half december verlaten bij. Boer Ben Peeters (79) wijst naar de Maas die buiten het zicht op een steenworp afstand stroomt.

Hartje zomer, in het weekend van 17 en 18 juli, kwam het water in het buitengebied van Kessel op sommige dieperliggende plekken een meter hoog. Een groot deel van de oogst, behalve cichorei ook aardappelen, ging verloren.

Dieren verplaatsen

Peeters laat de drie stallen zien voor het vleesvee. Ook die zijn verlaten in afwachting van de driehonderd nieuwe dieren die voor de kerstdagen weer op het bedrijf komen om af te mesten. In de zomer moesten de Belgische vaarzen en Holsteiners naar een bedrijf in Meijel worden verplaatst. 'Kijk', wijst de veehouder 30 centimeter van de grond, 'zo hoog heeft het water hier gestaan.'

Aan de keukentafel schenkt Mia Peeters koffie en thee. Het echtpaar heeft een veelbewogen jaar achter de rug. Eind november waren ze vijftig jaar getrouwd, maar van grote festiviteiten was door de coronamaatregelen geen sprake. De prijzen voor kalfsvlees, dat vooral via de horeca op het menu belandt, gingen door een diep dal. En de zomer, die stond dus in het teken van water, water en nog eens water.

'In de keuken heeft het ook 30 centimeter hoog gestaan', blikt Ben Peeters terug. 'In 1995 stond het nog iets hoger en in 1926 dreven de borden van tafel, heb ik van mijn vader meegekregen.'

Gras en slib

De schade is nog overal terug te zien: het behang in de woonkamer komt los, in de slaapkamer ligt tijdelijke vloerbedekking en het keukenblok is ontzet. De troep, toen het water eenmaal was gezakt, liet zich alleen met een hogedrukspuit bestrijden. 'Een buurman had net voor het water kwam gemaaid', zegt Peeters. 'Overal lag gras en slib.'

Ze zagen het water twee dagen van tevoren aankomen. De stand in Borgharen laat zich volgens de Noord-Limburger goed vertalen naar het erf in Kessel.

Meteen handelen

'Wat je dan doet? Zien, overwegen en meteen handelen. Eigenlijk zonder emotie of paniek. Er moet gewoon veel gebeuren: op de eerste plaats moeten we dan onze dieren in veiligheid brengen. Waar we in 1995 nog uit moesten wijken naar het noorden van het land, konden we nu gelukkig op twintig minuten rijden in Meijel terecht.'

De volgende stap was alle machines, gereedschappen en de huisraad in veiligheid brengen. 'We zijn niet meer de jongste', zegt de 74-jarige Mia Peeters, 'dus dat was een heel gedoe'. Met de trekker konden ze door het water naar hoge gronden, terwijl mensen uit de wijde omgeving juist het oprukkende water wilden aanschouwen.

Veel hulp

'We hebben twee dagen bij onze zoon in het dorp geslapen en toen we terugkwamen, kon het schoonmaken beginnen. Gelukkig hebben we veel hulp gehad.' Haar man vult aan: 'Daarna zoek je je suf naar een hamer en de motorzaag.'

In een notitieboek heeft Ben Peeters dag voor dag de gebeurtenissen opgeschreven. Daarnaast lepelt hij moeiteloos alle jaren op van hoogwater. Hij blijft er nuchter onder, maar pleit voor maatregelen in het buitengebied tussen Baarlo en Kessel om in de toekomst erger te voorkomen.

Grootste schadepost

De schade is getaxeerd en kan de 100.000 euro aantikken. De grootste schadepost zijn de gewassen, maar ook de evacuatie loopt in papieren. 'Het gaat niet alleen om transport en voerkosten,' zegt Peeters, 'maar we hebben ook gezondheidsproblemen bij de kalveren gehad na afloop. Vier dieren hebben we moeten laten inslapen en twee zijn afgekeurd voor de slacht.'

In huis wordt lang niet alle schade gecompenseerd. 'Wat ik misschien nog wel het ergste vind, is dat alle mensen die hiermee hebben geholpen, niets krijgen voor al het werk wat ze hebben verricht', zegt de veehouder.