Boer Oudega verknocht aan polder

Al decennialang wordt er gesproken over een nieuwe vaarweg om zo het beroepsverkeer te scheiden van het recreatieverkeer. De eerste ideeën dateren uit de jaren tachtig. Tot nu toe werd dat iedere keer uitgesteld. Nu ligt er een conceptrapport met een advies om de polder voor de vaarroute onder water te zetten.

Wat de boeren betreft, blijven ze waar ze zitten, geeft melkveehouder Petrus Arendsz aan.

Bovengemiddelde prestaties

Hij investeerde twee jaar geleden nog in een nieuwe stal. 'Die kon ik alleen bouwen omdat wij hier in het veenweidegebied bovengemiddeld presteren. Mijn koeien hebben supergehalten. 3,90 procent eiwit en 5 procent vet zijn normaal in de winter. Dat heeft te maken met de mineralisatie van de veengrond. Deze houdt langer de warmte vast.'

'Het voorjaar start hierdoor langzaam, maar we kunnen in het najaar lang weiden, we hebben wel eens tot 7 december geweid. Dat was top.' Daarnaast liggen de percelen er volgens hem heel goed bij, met name ook de ruilverkaveling in de jaren zestig .Tot dan toe stond het gebied 's winters onder water en haalden boeren uit Oudega er 's zomers gras vandaan.

Goede samenwerking

Een derde aspect is volgens Arendsz dat de polder een voorbeeld is van goede samenwerking tussen natuur, recreatie en landbouw. 'Hier fietsen jaarlijks meer dan 10.000 mensen. Ook de weidevogels doen het hier goed. Ik heb goede contacten met It Fryske Gea (provinciale vereniging voor natuurbescherming, red.). Het zou jammer zijn als dat verdwijnt', zegt hij.

'Hier voel ik me goed. Wanneer ik 's zomers klaar ben met kuilen, haal ik de boot uit het hok en ga ik een stuk varen. Dat is echt iets unieks.'

Onzekerheid

De onzekerheid knaagt soms, laat buurman Wierd de Groot weten. 'Ik lig er nog niet wakker van. Maar je gaat je toch afvragen of het verwijderen van een asbestdak nog noodzakelijk is, als we hier over enkele jaren toch weg zouden moeten. Een nieuwe trekker neem je mee naar een andere locatie, een nieuw dak niet.'

Klaas de Groot. 'Het is hier prachtig. We hebben onze eigen enclave hier tussen de natuurgebieden. We kunnen zo met de boot het water op. Maar als we weg moeten, dan moeten we hier weg. Uiteindelijk beslist de politiek.'