Wiersma: 'Regie op vrijkomende grond van stoppende boer onhaalbaar'

De Tweede Kamer had de regering gevraagd om om een plan van aanpak vast te stellen om te voorkomen dat de grond van uitgekochte boerderijen wordt omgezet in intensieve teelten zoals sier- en bollenteelt. Dit verzoek volg op berichten over het omzetten van grasland naar teelt van hoogrenderende gewassen na een beëindigingsregeling. Wiersma plaatste destijds al kritische kanttekeningen bij het verzoek van de Kamer. Die heeft ze nu verder onderbouwd in een schriftelijke reactie.

De minister wijst erop dat landbouwgrond geen onderdeel uitmaakt van de landelijke beëindigingsregelingen veehouderijlocaties (Lbv). Die regeling gaat alleen over bedrijfsgebouwen. De Lbv-regelingen zijn inmiddels gesloten. Als het kabinet nu aanvullende eisen gaat stellen aan het grondgebruik, zoals de Kamer wil, dan worden de spelregels achteraf veranderd, stelt Wiersma. Dat vindt ze 'onhaalbaar en onwenselijk'. De grond is immers in eigendom van de deelnemende boer en er wordt ook geen compensatie geboden voor de aanvullende eisen.

Toekomstige regelingen

Voor het opnemen van eisen aan grondgebruik in toekomstige beëindigingsregelingen geldt dat landbouwgrond daarmee onderdeel wordt van de steunmaatregelen. Dat betekent dat moet worden voldaan aan de eisen die de steunkaders hieraan stellen. Los van of de Europese Commissie hiermee zal instemmen, betekent dit volgens Wiersma dat de uit productie genomen cultuurgronden moeten worden omgezet naar bos of natuur. 'Dit beperkt het toekomstig gebruik zodanig, dat er geen enkele economische ontwikkeling meer op deze gronden kan plaatsvinden. Dat zou ik zeer onwenselijk vinden.'

Daar komt volgens de minister bij dat er veel meer geld nodig is voor uitkoopregelingen als de grond onderdeel wordt van die regeling. 'Dit is bij eerdere regelingen overwogen maar daar is vanwege de budgettaire gevolgen en om doelmatigheidsredenen niet voor gekozen'.

Als er in de toekomst beëindigingsregelingen worden uitgewerkt waarbij wel aankoop van grond aan de orde is, dan wil Wiersma bekijken in hoeverre het mogelijk en wenselijk is om het toekomstige gebruik van deze grond te reguleren.