Beoogd CDA-Kamerlid Koorevaar: 'Na twee jaar stilstand is goed verhaal nodig'

In Den Haag wil Koorevaar bijdragen aan een positief en toekomstbestendig verhaal voor de agrarische sector. Een gedegen toekomstvisie ontbrak volgens hem in het regeerakkoord van het huidige demissionaire kabinet.

De discussie over de landbouw moet niet in Den Haag worden gevoerd

Jan Arie Koorevaar, kandidaat-Kamerlid voor het CDA

In een tijd waarin het vertrouwen in de overheid broos is en boeren snakken naar duidelijkheid, pleit Koorevaar voor een realistische aanpak die gebaseerd is op vakmanschap, een herstelde overlegstructuur en een constructieve dialoog met Europa.

Waarom maakt u nu de overstap naar de landelijke politiek?

'De voornaamste reden is dat ik mijn verantwoordelijkheid wil nemen. Als je niets doet, weet je zeker dat je geen fouten maakt, maar je doet ook niets goed. Ik wil op een positieve manier, samen met andere partijen, een positieve en duurzame toekomstvisie schrijven voor de landbouw.'

'Boeren en tuinders moeten weten waar ze aan toe zijn en binnen duidelijke kaders hun eigen richting kunnen bepalen. Dit vraagt niet om mensen die zich willen profileren, maar om mensen die een goed verhaal willen neerzetten. Dat past bij bij mij, want ik ben geen carrièrepoliticus.'

Het CDA profileerde zich minder als boerenpartij, leek het, maar in het verkiezingsprogramma staat weer een uitgebreide landbouwparagraaf.

'Die indruk klopt niet helemaal. Binnen het CDA is altijd een actief agronetwerk geweest. Dit netwerk heeft ook bijgedragen aan het verkiezingsprogramma, waarin een duidelijke koers voor de landbouw is neergezet die vooruitkijkt.'

'Dat zie je ook terug in onze kandidatenlijst. Daarop staan mensen met veel kennis van de landbouw. Zoals Henk Jumelet met zijn bestuurlijke ervaring als gedeputeerde in Drenthe, boerin Luciënne Boelsma-Hoekstra die veel weet van de veehouderij, stikstofspecialist Arjan Tolkamp uit de Gelderse Staten en Joris Lohman, die veel kennis heeft van het voedselsysteem. Dit is het nieuwe CDA en daar pas ik goed bij.'

Is de CDA-landbouwvisie progressief te noemen?

'Nee. Het is een realistisch programma. Wat nodig is, is een geborgd reductiepad. Na het afschaffen van het Nationaal Programma Landelijk Gebied (NPLG) door dit kabinet is dat er niet gekomen. Er zijn wel stappen gezet, maar een concreet en betrouwbaar plan ontbreekt.'

'Ons programma omarmt onder andere het Bouwstenen-voorstel van provincies, gemeenten, LTO en NAJK. Dat voorstel biedt een concrete weg vooruit.'

'Realistisch betekent dus dat we een overtuigend plan nodig hebben, waarmee we zowel de rechter als Europa kunnen overtuigen. Dus serieus werk maken van emissiereductie voordat we ruimte kunnen vragen voor bijvoorbeeld de PAS-melders en de bouw van woningen.'

Hoe ziet het stikstofplan van de CDA eruit?

'De kern is een geborgd reductiepad. Dit rust op drie pijlers: het borgen van een maatregelenpakket, het borgen van emissies, zodat je op bedrijfs- en gebiedsniveau precies weet wat er wordt uitgestoten en wat je als boer reduceert, en het borgen van resultaten, door te meten wat er daadwerkelijk is gereduceerd.'

'Daarnaast willen we van het huidige depositiebeleid af en overstappen op emissiebeleid met doelsturing. Het stikstoffonds, dat wij nieuw leven willen inblazen, moet een gebiedsfonds worden. Vanuit dit fonds kunnen we op regionaal niveau werken aan natuurherstel en een toekomst voor de landbouw.'

'De middelen moeten worden ingezet voor managementmaatregelen, innovatie, natuurherstel en gebiedsprocessen. Daarin is de volgorde belangrijk: eerst extensiveren en verplaatsen en pas als laatste mogelijkheid stoppen. Daarom pleiten wij ook voor regionale grondbanken.'

Wat wil het CDA in Europa bereiken?

'De recente goedkeuring van renure als kunstmestvervanger laat zien dat er in Brussel echt wat te bereiken valt als je met de juiste argumenten komt. Wij pleiten voor een herbeoordeling van de Natura2000-gebieden en de habitatrichtlijn. Kunnen we die doelen uit 1996 nog halen? Daar willen we met de Europese Commissie het gesprek over aangaan.'

'Voordat we kunnen praten over een hogere rekenkundige ondergrens of terugkeer van derogatie, moeten we eerst aantonen dat we serieuze stappen zetten in emissiereductie. Dat kan alleen met een geborgd reductieplan.'

Het CDA wil met een productschap 2.0 de overlegpolder herstellen. Waarom kiest ze daarvoor?

'Regelgeving is vaak tot op het kleinste detailniveau dichtgezet. Dat heeft de sector verstikt. We willen wel een versie 2.0 van het productschap. Want de discussie over de landbouw moet niet in Den Haag worden gevoerd, maar gezamenlijk tussen de markt, het bedrijfsleven en de overheid.'

'De kerntaken van dit nieuwe productschap moeten onderzoek, advies, het borgen van prestaties en het vaststellen van standaarden zijn. Dit zorgt voor meer draagvlak en uitvoeringskracht. En niet onbelangrijk: stabiel beleid geeft boeren rust.'

Hoe past het CDA-pleidooi voor een gebiedsaanpak daarin?

'Generiek beleid, zoals de aanwijzing van met nutriënten verontreinigde gebieden, werkt niet omdat de situatie overal anders is. Wat in de Alblasserwaard nodig is, verschilt van de Peel. Hier om mijn eigen melkveebedrijf is de waterkwaliteit goed, maar ook ik heb te maken met bufferstroken. Dat kostte mij 9 procent van mijn areaal. Ik heb 4,5 ton geïnvesteerd in extra grond, terwijl dat voor de bedrijfsvoering niet nodig was.'

'Dat zijn van die gevolgen van regelgeving die boeren frustreren. Dit voorkom je door per gebied en met lokale kennis te bepalen wat de doelen zijn en hoe je die het beste kunt halen.'

Ziet u BBB als concurrent?

'Caroline van der Plas corrigeert vaak onjuiste beweringen over de sector. Dat heb ik altijd gewaardeerd. Onze eigen landbouwwoordvoerder, Eline Vedder, doet dat ook. We vinden elkaar ook in het centraal stellen van het vakmanschap van de boer en de wens voor doelsturing.'

'Maar we zien ook al twee jaar stilstand met BBB op het ministerie. Ik ga niet katten op die partij. Ik hoop juist dat we samen kunnen werken aan een goed landbouwverhaal voor de lange termijn, ook al horen daar moeilijke keuzes bij.'

Wat is uw doel voor de komende vier jaar?

'Mijn ambitie is om ontspanning te creëren in de relatie tussen landbouw en natuur. We moeten erkennen dat de landbouw niet 'af' is. Het is daarom ook goed dat het landbouwministerie weer terug is.'

'Er moet een stabiele coalitie komen die bouwt aan een toekomst waarin de maatschappij de landbouw de ruimte gunt om te ondernemen. Daarvoor zijn wel duidelijke afspraken nodig over emissiereductie en natuurherstel. Als we dat pad borgen, creëren we vertrouwen en komt de ruimte voor boeren vanzelf.'

Ambieert het CDA de ministerspost op het ministerie van LVVN?

'Laat ik niet vooruitlopen op de verkiezingsuitslag en een mogelijke coalitie. Maar het is niet verkeerd als het CDA de verantwoordelijkheid voor het landbouwbeleid wil nemen.'

Over melkveehouder en politicus Jan Arie Koorevaar

De 46-jarige Jan Arie Koorevaar woont samen met zijn vrouw, twee zonen en een dochter op een melkveehouderij in het Zuid-Hollandse Goudriaan. Daar melken zij op 99 hectare 115 koeien. Sinds vorig jaar is het bedrijf biologisch.

De keuze voor biologisch is een persoonlijke, zegt Koorevaar. 'Was ik afgelopen jaar gangbaar geweest, dan was het rendement hoger. Maar ik kies voor biologisch omdat het past bij de plek waar ik boer. En het past ook bij mij, zonder dat ik een heel fanatieke bioboer ben. Ik ben gewoon een nuchtere boer die graag keuzes maakt waarmee uiteindelijk mijn kinderen ook weer verder kunnen. Ik vind biologisch dan ook niet per se voor iedereen.'

Naast zijn werk als melkveehouder is Koorevaar fractievoorzitter voor het CDA in de gemeente Molenlanden. Daarvoor is een opvolger gevonden. Ook zijn functie als directeur van stichting Open bodemindex (OBI) geeft hij op voor de Haagse politiek. Tevens was hij regelmatig dagvoorzitter bij agrarische congressen.