Kritiek op besluit LTO ongefundeerd

Grote koppen: 'LTO stapt uit het Landbouw Collectief.' LTO-voorzitter Marc Calon had uitspraken gedaan bij BNR Nieuwsradio en daar begon de bal te rollen. Van afschuw tot respect, maar vooral de veroordeling dat LTO dit in overweging nam.

En zoals tegenwoordig trendy is: we laten er een onlineonderzoek op los. Dit was dan ook reden tot discussie. Een onderzoek houden is prima. Daar kunnen interessante dingen uit voortkomen, maar het kan ook een zeer vertekend beeld geven. Zeker wanneer de vraagstelling suggestief geformuleerd is. Dat laatste geldt wat mij betreft voor het onderzoek van Agrio.

Discussie aanwakkeren

Het is duidelijk dat het erom te doen was om naar aanleiding van de uitspraken vanuit LTO een discussie aan de zijlijn aan te wakkeren. Maar waarom? Waarom die focus op LTO? Waarom zo gefocust zijn of misschien nog wel meer een obsessie om deze belangenbehartiger constant negatief neer te zetten?

Mijn gevoel zegt dat enkelen staan te juichen om er persoonlijke winst uit te behalen. Was dit nodig als start van een persoonlijke campagne voor een plek op het podium?

Welles-nietesspelletje

Het onderzoek van Agrio ging helemaal niet in op de waarom-vraag. Het was kort door de bocht een welles-nietesspelletje. Ook de representativiteit van de deelnemers wil ik graag ter discussie stellen. 710 deelnemers in enkele uren tijd, op een moment dat de meesten van ons druk waren op het erf en dus niet bezig waren met een mail openen, laat staan het invullen van een onderzoek, geeft mij te denken.

Bovendien ging de vragenlijst al snel rond in bepaalde groepen waardoor Agrio besloot het onderzoek versneld te presenteren.

Is dit gedegen onderzoek of is dit krijgen wat je graag wilt uitdragen? Het mag geen geheim zijn dat ik moeite heb met kritiek op LTO, al durf ik ook best kritisch te zijn op de eigen organisatie. Je hoeft geen jaknikker te zijn, wanneer je ergens deel van uitmaakt. Juist door het niet te zijn, geef je meerwaarde aan een organisatie of partij.

Aan tafel zitten

Ik ben voorstander van aan tafel zitten, meepraten, soms water bij de wijn doen, maar altijd zorgen dat je staat voor je leden om er voor elke groep het maximale uit te halen en uit kunnen leggen waarom je keuzes maakt.

Ik zie dat ook bij mijn medebestuurders en beleidsmedewerkers van onze regionale LTO's die zich elke dag inzetten om gesprekken te voeren met overheden en andere stakeholders om samen een weg bewandelen om tot een gedragen uitkomst te komen.

Op gepaste manier

Van mij had het Landbouw Collectief vanaf dag 1 niet hoeven te ontstaan, maar ik begrijp dat de keuze werd gemaakt om toch deel te nemen. Als bestuurder probeer je op gepaste manier hiermee om te gaan. Geen oordeel op dat moment en samenwerken waar nodig.

Maar samenwerken werd het op diverse punten niet. Verwarring, onrust, dreigementen, wel of niet verantwoordelijkheid nemen voor incidenten. Brieven versturen en ze weer intrekken, aan tafel zitten om vervolgens weggestuurd te worden en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Regels overschreden

Dat is wat mij betreft niet hoe je in een samenwerking met elkaar omgaat. Hier werden ongeschreven regels overschreden. Laten we de tijd nemen om te evalueren en de samenwerking behouden daar waar we elkaar van dienst kunnen zijn.