Schaderegeling nodig voor gedode dieren

Eigenlijk zou er al geanticipeerd moeten zijn op deze situatie. Er is een proactieve opstelling nodig ten opzichte van een zeer vervelend herhaaldelijk terugkerend fenomeen. Dan weten de eigenaren van slachtoffers en 'daders' precies waar ze aan toe zijn.

Zo is bevestiging nodig dat naast ernstig dierenleed schade aan de eigenaar is toegebracht. De eigenaar moet, eventueel onder justitiële dwang, zijn dier laten onderzoeken, zodat duidelijk wordt of deze als de veroorzaker/schuldige kan worden aangemerkt. Een protocol hiervoor moet met onder meer de beroepsgroep worden opgesteld.

DNA-onderzoek

Als een niet-gehouden dier als veroorzaker kan worden beschouwd en een DNA-onderzoek door deskundigen/dierenartsen noodzakelijk wordt geacht, komen alle kosten voor rekening van bijvoorbeeld een provinciaal Faunafonds.

Direct moet de minimale schadevergoeding worden vastgesteld die de gedupeerde eigenaar kan claimen, een en ander medeondertekend door de veterinaire adviseur van die eigenaar.

Richtlijnen

Ten slotte is het nodig richtlijnen op te stellen over wanneer een claim kan worden opgeschaald. Duidelijk moet zijn hoe en waar claims kunnen worden ingediend. Ze dienen in principe binnen zes weken na aanvraag gehonoreerd te zijn.

Joop Thuring

Heesch