IFAJ-trip Kenia (4)

Na de vleesketen, de zuivelbusiness en de cashcrops, waren vandaag alle pijlen gericht op het coöperatief bankieren. Ik zeg alle, maar dat is niet helemaal waar. Onderweg van Meru naar Nairobi waren we precies op het juiste moment op de juiste plaats voor de inname van melk.

Langs de weg werd de melk gewogen, werden de hoeveelheden overgegoten van kleine naar grote melkbussen en werd per boer de administratie bijgewerkt, voordat de melk op transport ging naar de fabriek. Een mooi schouwspel.

SACCO

Halverwege werden we in een razend tempo bijgepraat door Lydia Wathobio over het fenomeen 'SACCO', Savings And Credit Co-operatives. Wat ze in een notendop doen is geld lenen aan coöperaties, en individuele boeren ondersteunen bij het sparen van geld.

Bij de leningen gaat het bijvoorbeeld om de bouw van een huis, de start van een bedrijfje of bepaalde markt- of marketingacties. In totaal doet Sacco zaken met zo'n 13.000 coöperaties, die samen zo'n 8 miljoen mensen vertegenwoordigen.

Ze merken elke dag dat er meer behoefte bestaat aan leningen (tegen ongeveer 19%) dan aan sparen ( 0 tot 2%).

Peter Kiruga

Aangekomen in Nairobi hebben we een bezoek gebracht aan Peter Kiruga, head Agribusiness van de Rabobank van Kenia, de Co-operative Bank of Kenya. Zij spelen onder meer een belangrijke rol in de financiering van de Saccos.

Al pratend in de keurig afgetimmerde kamer van Kiruga, kwam een interessante vraag boven tafel: is small scale farming op termijn de weg die Kenia moet bewandelen. En het antwoord, ik durf het wel aan, is nee.

Kort samengevat en kort door de bocht: met miljoenen kleine boeren die zelfvoorzienend zijn en hun surplus op hetzelfde moment, voor dezelfde prijs en op dezelfde markt afzetten, ga je de wereld niet winnen. Kenia heeft ondernemende boeren nodig en vooral agribusiness-ondernemers die verderop in de keten opstaan, en de markt aanzwengelen.

Afname aantal boeren

Koelhuizen, logistici, zaadveredelaars, noem maar op. Dat dit ongetwijfeld een drastische afname van het aantal boeren tot gevolg heeft, is een gegeven. Maar in Nederland is het sinds de Tweede Wereldoorlog niet anders gegaan, en we zijn toch ook een aardig eind gekomen.

Ondanks autopech met de bus eerder op de dag, waren we mooi op tijd bij de borrel van de ambassadeur. Hier gaf de Landbouwraad 'off the record' een scherpe analyse van de Keniaanse landbouw, spraken we Nederlandse ondernemers die meer of minder succesvol ondernemen in Kenia en werden we ruim voorzien van alcoholische en niet-alcoholische versnaperingen en hapjes. Het was nog lang gezellig....

Morgen reizen we anderhalf uur oostwaarts, naar Lake Naivasha, een regio die een belangrijke plaats inneemt in de tuinbouw en de bloementeelt. Ik ben benieuwd.

Douwe Korting