Schapen in Frankrijk grazen steeds vaker op percelen van akkerbouwers

Organisaties als het Institut de L’élevage hebben de laatste jaren ingezet op onderzoek waarin wordt gekeken naar de voordelen van het laten grazen in rustgewassen. De resultaten werden woensdag gedeeld tijdens de landbouwbeurs Sommet de L'élevage in Clermont-Ferrand.

Door schapen te laten grazen in groenbemesters, blijven deze gewassen kort en kost het minder tijd en diesel om de groenbemester te versnipperen en onder te werken. Gemiddeld is een akkerbouwer 30 minuten per hectare minder tijd kwijt om de groenbemester te vernietigen. Akkerbouwers besparen hierdoor 35 tot 70 euro per hectare.

Volggewas

Onderzoek naar de gevolgen voor het volggewas geeft wisselende uitkomsten, maar in de meeste gevallen is de opbrengst hoger doordat de schapenmest zorgt voor meer nutriënten in de bodem. Gemiddeld wordt na beweiding 6 kilo meer stikstof per hectare gemeten dan zonder beweiding door schapen.

In percelen waarin wordt begraasd neemt de groenbemester minder water op uit de bodem. Dit water is voor het volggewas beschikbaar, wat een voordeel is in droge jaren. Uit onderzoek blijkt verder dat het begrazen geen effect heeft op de nitraatuitspoeling, een van de belangrijkste redenen waarom het verplicht is een groenbemester te zaaien als rustgewas. Een voordeel is bovendien dat in het vervolggewas 60 procent minder slakken gevonden worden.

Gewasspecialisatie

Vroeger was het in Frankrijk gebruikelijk om schapen te laten grazen in akkers, maar door gewasspecialisatie is dat steeds minder gangbaar geworden. Het tij lijkt nu dus te keren in verschillende Franse regio's zoals de Auvergne en Dordogne.

Schapenhouders op hun beurt kunnen besparen op voerkosten door hun schapen te laten grazen op de percelen van akkerbouwers. Het grazen in groenbemesters vindt voornamelijk plaats in september tot en met februari.

Nadelen

Naast voordelen van het begrazen in groenbemesters zijn er ook nadelen. Zo bestaat er meer kans op kreupelheid. In een proef waarin zestien schapenhouders meededen, gaven vijf ondernemers aan meer kreupelheid tegen te komen. Voor tien van de zestien schapenhouders was geen effect waarneembaar.

De meeste akkerbouwers en schapenhouders die in Frankrijk samenwerken voor begrazing op akkerbouwpercelen kenden elkaar al. 44 procent zijn vrienden, 31 procent zijn buren en 19 procent werden in contact gebracht door wederzijdse kennissen. 6 procent leerden elkaar kennen door ondersteuning van landbouworganisaties.

Het laten begrazen van vanggewassen wordt niet alleen in Frankrijk onderzocht en gestimuleerd. In België wordt er in Wallonië bijvoorbeeld onderzoek naar gedaan door het Centre de Recherche Agronomique Wallon. In Nederland deed voorzitter Saskia Duives-Cahuzak van LTO-vakgroep Schapenhouderij ook al eens de oproep aan akkerbouwers en schapenhouders om elkaar op te zoeken voor de begrazing van rustgewassen.