Vleeskuikenhouder wil stabiel fijnstofbeleid

Wageningen University & Research onderzocht welke factoren een rol spelen bij beslissingen van vleeskuikenhouders om te investeren in fijnstofreducerende technieken. Van de fijnstofemissie uit de landbouw is 62 procent namelijk afkomstig van pluimveestallen. Fijnstof is een mengsel van microscopisch kleine deeltjes afkomstig uit bijvoorbeeld mest en veren.

De Nederlandse overheid streeft ernaar om de fijnstofuitstoot van pluimveestallen tussen 2020 en 2030 met de helft te verminderen. Met de reductie van fijnstofemissie is meestal een flinke investering gemoeid die zich niet in geld terugbetaalt. Wageningen Economic Research onderzocht de investeringsvoorkeuren van vleeskuikenhouders voor verschillende fijnstof reducerende technieken en hoe deze zich verhouden tot sociaaleconomische kenmerken van de vleeskuikenhouder.

Langetermijninvestering lastig

Het beleid van de overheid verandert regelmatig. Hierdoor wordt het doen van langetermijninvesteringen lastig. Grote bedrijven met meer dan 60.000 dieren zijn eerder geneigd om een grotere investering te doen als luchtconditionering. Daarmee is een emissiereductie van 80 procent mogelijk. Kleinere bedrijven denken eerder aan investeringen in ionisatietechnieken.

Positieve ionisatie via koolstofborstels levert 31 procent reductie op. Negatieve ionisatie via coronadraden (een soort prikkeldraad) ongeveer 52 procent. Ondernemers willen een stabiel beleid. Het is belangrijk dat de overheid niet plotseling met nieuwe regelgeving komt als ze net een grote investering hebben gedaan. Daarnaast hebben ze een financiële prikkel nodig, bijvoorbeeld via een subsidieregeling. De meeste pluimveehouders blijken niet onwelwillend.

Bedrijfsopvolger

Uit het onderzoek van Wageningen University & Research blijkt verder dat 34 procent van de vleeskuikenhouders boven de vijftig jaar zeker is van een bedrijfsopvolger. Jonge vleeskuikenhouders zouden eerder bereid zijn te investeren, zelfs onder de huidige omstandigheden.