Provincies ontkennen stiekeme aanpassing natuurkaart Aerius

De omvang van de stikstofgevoelige natuur heeft consequenties voor de bedrijven in de omgeving. Natura 2000-gebieden waar 'gewone natuur' plaatsmaakt voor 'stikstofgevoelige natuur' worden per saldo stikstofgevoeliger. Daardoor is voor bedrijven in de omgeving van die gebieden een ambitieuzer stikstofbeleid nodig om de stikstofdoelen te halen.

IPO meldt dat er bij de laatste actualisatie van Aerius oppervlakte is toegevoegd, maar ook is verwijderd. Netto is sprake van minder oppervlakte, zeggen de provincies.

Het is volgens het IPO niet zo dat er nieuwe habitat wordt aangewezen. Met andere woorden: als er geen stikstofgevoelige natuur is, wordt die ook niet met een pennenstreek toegevoegd. Een habitatkaart maakt zichtbaar waar dat concreet het geval is en waar niet. Dat is primair een wetenschappelijk-technische verduidelijking, geen juridische of beleidsmatige beslissing.

Het IPO zegt dat het kan zijn dat bij het verbeteren of actualiseren van een habitatkaart blijkt dat meer oppervlakte van een stikstofgevoelig habitat aanwezig is dan eerst werd gedacht. Daarop moet dan wel worden getoetst via Aerius. En het telt mee voor de doelstelling uit de Wet stikstofreductie en natuurverbetering.

Stikstofoverbelasting

In Aerius wordt per locatie berekend of er sprake is van stikstofoverbelasting, door de depositie te vergelijken met de lokale kritische depositiewaarde (KDW). Die KDW is gebaseerd op een habitatkaart van het bevoegd gezag (een provincie of Rijkswaterstaat).

De basis voor habitatkaarten wordt gevormd door vegetatiekaarten. De opstelling daarvan wordt door provincies en Rijkswaterstaat uitbesteed, meestal aan terreineigenaren, die dat weer uitbesteden aan onafhankelijke karteringsbureaus. Het resultaat wordt via een vertaling en interpretatie verwerkt tot een habitatkaart. Provincies en Rijkswaterstaat zijn daarvoor verantwoordelijk, niet de terreineigenaar.

Provincies en Rijkswaterstaat nemen daarbij niet klakkeloos de informatie uit de vegetatiekaarten over, zegt het IPO. Daarnaast vindt er ook nog een onafhankelijk, interbestuurlijk validatieproces plaats, waarbij een aantal experts op het vlak van habitatkartering de kaarten beoordelen en suggesties doen voor correcties. Voor de verwerking daarvan zijn de genoemde bestuursorganen verantwoordelijk.