Familie Bos scoort met kalkoenconcept De Sjroete Farm

Waarom verkopen restaurants en slagers in Noord- en Midden-Limburg niet of nauwelijks regionaal kalkoenvlees? Die vraag triggerde Ruud en Sabrina Bos tot het opzetten van De Sjroete Farm.

Familie+Bos+scoort+met+kalkoenconcept+De+Sjroete+Farm
© Marijne Photography

Kalkoenen houden zit de familie Bos uit Helden in de genen. Ruud Bos is de derde generatie aan het roer van De Sjroete Farm. Enkele jaren geleden nam hij de kalkoenhouderij samen met zijn vrouw Sabrina over van zijn ouders. 'Ons bedrijf omvat 7.000 vierkante meter, verdeeld over twee locaties. Iedere acht tot tien weken leveren we acht- tot tienduizend dieren af', zegt Ruud Bos.

Dat kalkoen weinig wordt gegeten in Nederland en er vaak buitenlands product in de schappen ligt, was het echtpaar al langer een doorn in het oog. 'Maar we hadden niet meteen het idee dat we hier iets mee moesten', zegt Sabrina Bos.

'Tot we twee jaar geleden in Panningen op het terras zaten en tot de conclusie kwamen dat geen enkel restaurant in het centrum kalkoenvlees op de kaart had staan. Bij de slagers was voornamelijk buitenlandse kalkoen verkrijgbaar. Dat was voor ons de trigger om een eigen concept te ontwikkelen, gericht op de productie van een duurzaam stukje vlees en afzet in de eigen regio. Het moest geen doorsnee kalkoen worden, maar een kalkoen met een verhaal.'

Consumenten die ons verhaal kennen, zijn meestal bereid de meerprijs te betalen

Sabrina Bos, De Sjroete Farm in Panningen

Kruidenwei

Zo ontstond het idee voor De Sjroete Farm; 'sjroete' is een Limburgs woord voor kalkoen. Een oude, leegstaande stal op de locatie in Panningen, die plaats biedt aan vijfhonderd dieren, werd ingericht voor dit concept. 'Om onderscheidend vermogen te creëren, besloten we de kalkoenen buiten te laten lopen. Hiervoor is bij de stal een kruidenwei ingezaaid. We horen van veel slagers dat het vlees hierdoor vaster van structuur is.'

De Caringa Cartier-kalkoenen lopen buiten in een kruidenwei.
De Caringa Cartier-kalkoenen lopen buiten in een kruidenwei. © Marijne Photography

De ondernemers selecteerden een speciaal ras voor hun Sjroete-concept: de Caringa Cartier-kalkoen. 'Dit is een zwarte, langzaam groeiende kalkoen die ook wel wordt gebruikt voor het Beter Leven-keurmerk 1 ster en in de Duitse Freiland/biologische kalkoenhouderij. Een zwarte kalkoen in de wei oogt naar onze mening beter dan een witte. Daarbij wilden we een duidelijk onderscheid maken tussen De Sjroete Farm en de rest van het bedrijf.'

Breed assortiment

De ondernemers brengen de kalkoenen na zestien tot twintig weken zelf naar de slacht. Vervolgens verwerkt een poelier het vlees. 'In samenwerking met een marketingbureau hebben we een breed assortiment aan vleeswaren en -producten ontwikkeld', zegt Ruud Bos. 'Zij hebben ons ook geholpen bij de ontwikkeling van het Sjroete Farm-concept en bij het opzetten van een website en Facebookpagina.'

Het vlees van De Sjroete Farm is verkrijgbaar bij zes slagers en twee cateraars in Noord- en Midden-Limburg. Ook heeft een restaurant het Sjroete-vlees op de kaart staan. 'In september vorig jaar heb ik mijn baan buitenshuis opgezegd om me volledig te kunnen richten op de vermarkting van het Sjroete-vlees', zegt Sabrina Bos. 'De afnemers melden zich namelijk niet vanzelf; je moet hier actief achteraan. Bijkomend probleem is dat veel koks en slagers nog weinig weten van kalkoenvlees. Ze hebben geen idee dat dit zo'n gezond en lekker product is.'

Posters en folders

De ondernemers 'ontzorgen' slagers en restaurants met onder meer posters en folders. 'Het is belangrijk dat ze het verhaal van de Sjroete-kalkoen, onze passie en het ambacht goed weten over te brengen. Ons vlees is duurder dan buitenlandse kalkoen, maar consumenten die het verhaal kennen, zijn meestal graag bereid om die meerprijs te betalen. Vooral ook omdat ze weten waar het vlees vandaan komt. Daar hechten ze steeds meer waarde aan.'

De ondernemers zijn tevreden over hoe de afzet tot nu toe loopt. Maar om De Sjroete Farm tot een succesvol concept te maken, moet het aantal afnemers nog verder worden opgeschroefd. 'Nu gaat een deel van het vlees nog weg via een alternatief kanaal, maar op termijn hopen we alles te kunnen leveren aan slagers, restaurants, et cetera. Aangezien we een heleboel schakels uit de keten halen, moet dit ook een beter rendement opleveren dan afzet via de reguliere kanalen.'

Productvernieuwing

Om de afzet een verdere impuls te geven, zijn de kalkoenhouders actief bezig met de ontwikkeling van nieuwe producten. 'Daarnaast onderzoeken we samen met een voormalige slager hoe we de minderwaardige delen van de kalkoen – vleugels, drumsticks, et cetera – kunnen vermarkten. De barbecuemarkt biedt hiervoor wellicht kansen. Op deze manier willen we de vierkantsverwaarding verbeteren. Het Sjroete Farm-concept biedt volop potentie, maar het kost veel tijd en energie om zoiets op te zetten en rendabel te maken. Directe afzet komt zeker niet vanzelf', onderstreept Ruud Bos.

Zijn vrouw benadrukt dat de nieuwe activiteiten ook energie opleveren. 'Het is erg leuk om contact te hebben met slagers, restaurants en consumenten en op die manier meer binding te krijgen met de omgeving. Dat straalt hopelijk positief af op de sector en het draagvlak voor de veehouderij in zijn algemeen.'

'Ontmoet de sjroet-event'
Er was eerst veel onbegrip over de veranderingen in polder Waalenburg en het nieuwe beheer, zegt Mariët Roeper. 'Sommigen deden alsof alle agrarische activiteiten waren verdwenen, terwijl we een stal vol koeien hebben en er jaarlijks honderden schapen worden ingeschaard. Ik ben toen op voorzitter Arnold Langeveld van LTO Noord-afdeling Texel afgestapt om dat uit de wereld te helpen. Hij toonde begrip en bood me gelijk een bestuursfunctie aan. In plaats van de verschillen tussen landbouw en natuur te benadrukken, zoeken wij liever de verbinding met de omgeving.' Dirk en Mariët Roeper werken goed samen met de andere terreinbeheerders en de reguliere collega's. 'De ruige mest die we overhouden, ruilen we met de buren voor stro en het inscharen van schapen zorgt voor minder druk op het Hoge Berggebied', zegt Dirk Roeper, die vindt dat de verhouding tussen landbouw en natuur nu goed in evenwicht is op het eiland. 'Hier moet het bij blijven. Er is nu een goede balans, waar ook de Texelaar mee kan leven.'

Bekijk meer over:

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Vrijdag
    14° / 6°
    70 %
  • Zaterdag
    16° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 4°
    20 %
Meer weer