Jong stel heeft grote plannen voor regeneratieve boerderij in Enschede

Een zacht briesje wuift over de gronden van landgoed De Wieckse, de doorbrekende zon verraadt dat het voorjaar duidelijk in opkomst is. De stilte is oorverdovend en wordt slechts af en toe doorbroken door een passerende auto of fietser. Frans de Vries en Annelieke de Vries-Tielbeek moeten er nog wel aan wennen, na jaren in steden te hebben gewoond. 'Het voelt een beetje als Ik Vertrek', zegt Tielbeek lachend. Nog maar een paar weken geleden streek het paar hier neer, in het buitengebied van Enschede. Zij wonnen de aanbesteding die de koper van de boerderij, Lenteland, hield.

Gebarentolk Tielbeek heeft geen agrarische achtergrond, De Vries was hiervoor vijf jaar mede-eigenaar van stadsboerderij 'Pluk! Den Haag'. 'Na mijn studie archeologie ben ik mij in eerste instantie gaan verdiepen in zelfvoorzienend leven en via een studie bij de Warmonderhof ben ik bij Pluk! beland.' Hoewel de droom van een zelfvoorzienend leven bleef, ontdekte De Vries ook dat dit te lastig was. 'Bovendien wilden we toch ook meer betekenen voor de maatschappij. Dat doe je niet in een hutje alleen.'

Tuinderij en toekomstplannen

Via vrienden hoorde het stel van Lenteland. Toen deze organisatie boerderij De Wieckse kocht met als doel hier regeneratieve landbouw te bedrijven, besloten ze te solliciteren. Tielbeek: 'De romantiek van zelfvoorzienendheid en maatschappelijk van betekenis zijn, kunnen hier voor ons samenkomen.'

Lenteland koopt boerderijen aan en helpt vervolgens jonge boeren met de financiering door als bank te fungeren. Vanuit de te maken winst betalen boeren het bedrag terug. Ook wordt de buurt mede-eigenaar gemaakt. 'Na de opstartfase gaan we certificaten verkopen, waarmee mensen inspraak kunnen hebben over deze plek. Behalve een winstaandeel heb je dus een stem', legt De Vries uit. 'Het idee van Lenteland is niet alleen een mooi bedrijf, maar ook een fijne leefomgeving.'

Hoe boerderij De Wieckse er in de toekomst uit gaat zien, is nog niet helemaal duidelijk. Op de historische boerderij – sommige delen stammen uit de negentiende eeuw – zijn twintig jaar geleden de laatste koeien verdwenen. Sindsdien is het een 10,5 hectare groot landgoed. '60 procent is natuurgrond, de rest agrarisch met landschapswaarde', licht Tielbeek toe. 'Dat maakt het landschap fantastisch, maar het bestemmingsplan heel complex. Wat precies wel en niet mag, zijn we nog aan het onderzoeken.'

Momenteel is op een klein deel van het perceel een kleinschalige tuinderij aangelegd, waar in strokenteelt verschillende soorten kolen, sla, andijvie, bonen, aardappelen en enkele honderden kleinfruitbomen zijn aangeplant. De komende tijd willen de ondernemers zelfoogstabonnementen afsluiten.

In de ideale situatie, mits het vergunningtechnisch past, willen de twee ondernemers uitbreiden met hoogstambomen, een wijngaard, een kas, een marktkraam of winkel langs de weg, een B&B of wellicht zelfs een zorgtak. 'Maar de tuinderij draaiend krijgen is het doel voor dit jaar', benadrukt Tielbeek.

Bovendien moet het woonhuis grondig worden aangepakt. De ondernemers wonen nu in de ene helft, twee werknemers doordeweeks in de andere helft. Tielbeek: 'Zij helpen praktisch op het land, maar bijvoorbeeld ook met sociale media. Een van hen is, net als ik overigens, parttimer met een baan buiten de deur. In de toekomst worden er twee dienstwoningen ingericht.'

Buurt betrekken

Ondertussen zijn De Vries en Tielbeek ook druk bezig om de buurt betrokken te krijgen bij de boerderij. Op een kennismakingsbijeenkomst kwamen honderd mensen af en een plantdag voor de tuinderij trok vijftien vrijwilligers uit de omgeving. 'We willen dat dit een plek is waar mensen makkelijk even komen aanwaaien. Noaberschap is belangrijk in deze omgeving, wij vinden die betrokkenheid erg leuk', zegt Tielbeek.

Via de onlinekanalen van boerderij De Wieckse kunnen belangstellenden ook op de hoogte blijven van wat er gebeurt op het bedrijf. Op diverse socialmediakanalen vloggen de jonge boeren, er is een nieuwsbrief en er is ook een vrijwilligersappgroep.

Van negatieve reacties uit de omgeving heeft het paar geen last. Tielbeek: 'Maar van andere Lenteland-boeren ken ik zulke verhalen wel. En ik snap dat ook. Als jij als boer jarenlang op een bepaalde manier geboerd hebt, kost het ontzettend veel geld als je het anders wilt doen. Terwijl wij geen geboren boeren zijn en hier ineens een bedrijf starten. Maar wat wij doen, is echt een andere tak van sport. En ik geloof dat we het rendabel gaan krijgen.'