Schouten wijst analyse over stikstof in natuurbodem af

'De provinciale bodemanalyses in Drenthe hebben niet geleid tot het bijstellen van wetenschappelijke inzichten', stelt Schouten. Eerder al wees provincie Drenthe erop dat de eigen analyse van Staf niet zou kloppen. Staf vindt dat de stikstofvoorraad in natuurbodems onterecht niet wordt meegewogen in het stikstofbeleid.

Volgens Schouten is de stikstof in de bodem onderdeel van de natuurlijke stikstofkringloop, terwijl de stikstofdepositie uit verbrandingsprocessen of de landbouw wel een extra toevoer is. Belangrijk in haar ogen is dat bij stikstofdepositie uit de lucht het gaat om vormen van stikstof die wel direct beschikbaar zijn voor planten. Die daadwerkelijke beschikbaarheid voor de planten is maatgevend, stelt de bewindsvrouw.

Depositiewaarden

De meeste experts schatten de hoeveel stikstof die in natuurterreinen wordt vastgelegd op gemiddeld 2 à 3 kilo stikstof per hectare per jaar. Het binden van deze hoeveelheid stikstof door planten in natuurgebieden is een natuurlijk proces waar al rekening mee is gehouden in de bepaling van de kritische depositiewaarden, terwijl stikstofdepositie uit menselijke activiteiten een kunstmatige toevoeging is.

Schouten volgt Staf dat de in de bodem opgeslagen stikstof pas relevant wordt voor de plantengroei als hij wordt omgezet in een door de planten benutbare vorm. 'Maar het overgrote deel van de bodemvoorraad is niet in die vorm beschikbaar', werpt de minister tegen.

Verdroging

Daarnaast ziet Schouten net als Staf verdroging van natuurgebieden als een groot probleem. Bij dat proces reageert de vastgelegde stikstof, waardoor het beschikbaar komt voor de planten. 'Er is sprake van een optelling van extra toevoer van stikstof vanuit twee routes, met alle negatieve gevolgen van dien.'

Daar staat volgens de minister tegenover dat vermindering van de verdroging juist een bruikbare maatregel is om de natuurkwaliteit toch te kunnen verbeteren, ondanks de overbelasting door depositie.