Nieuwe vragen SGP over Natura 2000-beleid

Aanleiding voor de vragen van het SGP-Tweede Kamerlid was onder meer het artikel Stikstofwet neemt rechtsongelijkheid en juridische chaos voor lief, een opinieartikel op Foodlog.nl van criticus Nicolaas Gerrits. Hij stelt dat de stikstofdepositierekenmodellen onbetrouwbare resultaten produceren.

Op basis van beschikbare harde cijfers zijn volgens Gerrrits geen negatieve effecten van stikstofdepositie op Natura 2000-gebieden aantoonbaar. Hij schrijft: 'Het beleid en de daarop gebaseerde wetgeving worden ondermijnd door een rekenmodellenprobleem. Op basis van de meest harde data is het bepaald niet ondenkbaar dat de nieuwe wet niet de door Nederlandse wetgever gewenste resultaten zal opleveren.'

Juridische onduidelijkheden

Volgens Bisschop worden in het artikel enkele wezenlijke vragen gesteld over het Nederlandse stikstofbeleid. Zo zouden er in de nieuwe stikstofwet juridische onduidelijkheden zitten. In 2035 mag bijna driekwart van de stikstofgevoelige natuur niet meer worden beschadigd door stikstofneerslag. Daarvoor moet de stikstofuitstoot worden gehalveerd. Er zijn ook tussendoelen geformuleerd: in 2025 moet 40 procent van het stikstofgevoelige Natura 2000-areaal onder de kritische depositiewaarde liggen, in 2030 de helft.

Volgens Gerrits maakt de wettekst niet duidelijk of de waarden 40, 50 en 74 procent betrekking hebben op het areaal stikstofgevoelige habitattypen per Natura 2000-gebied of dat ze betrekking hebben op het totale in Natura 2000-gebieden aanwezige areaal van stikstofgevoelige habitattypen. Bisschop wil daarom van de minister weten hoe dat nu zit. Ook wil hij weten of het klopt dat de correlatie tussen de lokale gemeten ammoniakconcentratie en de berekende omvang van de stikstofdepositie ontbreekt.

Minder habitats en soorten

Het SGP-Kamerlid heeft verder vragen naar aanleiding van de de opvatting van de juristen Chris Backes en Marieke Kaajan in het Arcadis-rapport Doorlichting Natura 2000-gebieden. Zij stellen dat van het Europese Hof van Justitie minder habitats en soorten in een bepaald gebied juridisch beschermd hoeven te worden dan de Europese Commissie en Nederland doen voorkomen.

Volgens deze juristen hoeven soorten die 'meer dan verwaarloosbaar zijn in omvang' in een gebied niet te worden beschermd en hoeven alleen soorten en habitattypen te worden beschermd die aanleiding waren om een gebied aan te wijzen als Natura 2000-gebied. Volgens Bisschop doen Frankrijk, Duitsland en Ierland dat ook zo, maar Nederland niet. Hij wil van de minister weten waarom dat zo is.