Ellen Hazelhoff: 'Je moet jezelf als vrouw wel extra bewijzen'

Achtergrond Akkerbouw Joost de la Court 30 dec 2020 om 13:00uur

Ellen Hazelhoff (22) uit het Groningse Vlagtwedde zit in haar laatste jaar van de mbo-opleiding Akkerbouw aan het Terra College in Emmen. Hoewel ze niet uit een boerengezin komt, trekt het boerenleven haar al langer. 'Ik ben er gewoon ingerold. Mijn vader had een collega die hobbyboer is. Daar ben ik begonnen met trekkerrijden, omdat mij dat mooi leek. Zo ben ik daar blijven plakken.'

Ellen+Hazelhoff%3A+%27Je+moet+jezelf+als+vrouw+wel+extra+bewijzen%27

Toch koos Ellen toen ze 16 jaar was voor een opleiding Bloem en Design bij de Terra-vestiging in Winschoten. 'Toen vond ik dat leuk.' Na drie jaar stapte ze alsnog over naar Akkerbouw. 'Met de teelt bezig zijn is nu meer mijn ding. Daarom heb ik besloten van opleiding te switchen.'

Ellen heeft haar toekomst wel voor ogen, blijkt al snel tijdens het gesprek aan de keukentafel van haar stageadres in Nieuw-Buinen: nog één examen doen en dan nog eens vier jaar hbo aan Van Hall Larenstein in Leeuwarden. Haar inschrijving is al de deur uit. 'Toen ik met de akkerbouwopleiding begon, wist ik wat ik wilde. Het is het bewerken van de grond, het verzorgen van de gewassen zodat je ze goed ziet groeien en je er daarna wat moois voor terugkrijgt. En dat je intussen af en toe in de modder zit, is toch juist mooi?'

Ze ziet zichzelf wel boerin worden. Met haar huidige opleiding kan ze dat ook. 'Kiepen vind ik mooi werk. Anderen zeggen dan: laat mij dat maar blijven doen. Maar ik wil ook meer met de planten bezig zijn. Een beetje tussen het boeren en het onderzoek in, het combineren van praktijk en theorie lijkt me ideaal.'

Het is gewoon hard werken en tegen plagen kunnen

Ellen Hazelhoff, AOC-student Akkerbouw in Emmen

Mooi en stoer

Op de akkerbouwopleiding in Emmen is Ellen een van de twee meiden tussen twintig jongens. Dat gaat haar prima af, vindt ze zelf. 'De meeste jongens daar zijn jonger.' Toch word je er wel op aangekeken, merkt ze als jonge vrouw in een mannenwereld. Zeker buiten school. 'Het is gewoon hard werken en tegen plagen kunnen. Het betekent ook dat je je extra moet bewijzen. Mensen kijken er toch wel van op als ze mij op de trekker zien zitten. In de zin van: 'Oh, wat mooi en stoer.' Maar meiden zijn doorgaans ook voorzichtiger. Ik doe het op een machine kalm aan, zodat het in één keer goed gaat. Jongens zijn vaak toch meer van het snelle werken.'

• Lees ook: Boerin is vaker baas op de boerderij

Ellen ziet zichzelf nog wel veranderen de komende jaren. 'Ik ben nu nog meer een doener, maar dat kan na een vervolgopleiding heel anders zijn. Mannen hebben het in de praktische kant toch makkelijker, omdat hen dat fysiek beter afgaat. Ik zie mezelf sneller bij een agrobedrijf of onderzoeksinstelling terechtkomen. Of dus in combinatie met een boerenbedrijf.'

Ze is tijdens de akkerbouwopleiding echt een boerenmeisje geworden. Dat laatste woord staat zelfs in grote letters afgedrukt op haar werksweater. En ze is er trots op. 'Het boerenleven trekt me, anders zou ik dit niet doen. Trekkertrek en een landbouwbeurs bezoeken vind ik leuk. En ik heb me inmiddels aangemeld bij het Drents Agrarisch Jongeren Kontakt. Die zien mij graag als lid.'

Dit artikel is onderdeel van een reeks verhalen over vrouwelijke bedrijfsopvolgers uit de speciale eindejaarsspecial van Nieuwe Oogst. Op Nieuweoogst.nl verschijnen de komende tijd verschillende interviews en video's over dit thema. Volg ze op nieuweoogst.nl/boerinnen .