Gewoon doorgaan

Veel Nederlanders hebben dit jaar hun vakantie in eigen land doorgebracht. Wij zijn zelf ook een weekje met ons gezin, in onze rustigere week op stal, naar een vakantiepark in Brabant geweest. In mijn eigen jeugd gingen we in de zomervakantie vaak logeren bij neefjes en nichtjes en andersom. Vakantie met het hele gezin was voor ons toen niet vanzelfsprekend. Pas toen mijn vader een semafoon had aangeschaft, ik gok dat dit zo'n 30 jaar terug was, zijn we wel eens met het gezin op vakantie geweest en dat reikte niet verder dan de Benelux. Maar daar was niets mis mee, ook daar zijn hele mooie herinneringen gemaakt!

Onze oudste dochter (8) gaat graag met ons naar stal om mee te helpen. Onze jongste dochter (7) daarentegen heeft hierin minder interesse. Zij blijft liever 'binnen' en zodra opa en/of oma bij ons in de (moes-)tuin komen werken, claimt zei daar haar aandacht en is iedereen bij ons gelukkig en tevreden.

Wat een genot om op een boerderij te wonen. Mocht er weer een tweede coronagolf komen, dan is het voor ons geen straf om dit met al onze ruimte en onze dagelijkse structuur voor onze dieren en ons gezin uit te zingen. Ik moet zelfs toegeven dat de periode waarin de kinderen destijds thuis les volgden voor ons 'redelijk gewoon' aanvoelde.

Sinds deze week is ook de bouw van onze nieuwe zeugenlocatie in Ysselsteyn weer herstart. Alles loopt gelukkig nog volgens planning gewoon door. Door veranderde regelgeving moeten we de plannen die we destijds met de koop van deze locatie voor ogen hadden, aanpassen. Daar ligt nu nog een hele uitdaging; eens rustig bekijken wat wijs is om met deze locatie te doen. Of hier uiteindelijk wel varkens komen of misschien toch wel totaal wat anders is de vraag. Maar wij gaan gewoon door!