Psychosociale hulp blijkt beperkt in omgeving boer

Het feit boeren niet snel hulp zoeken, komt doordat ze hun eigen hulpbehoeften onderschatten. Maar ook doordat ze onvoldoende vertrouwen hebben in de reguliere hulpverlening, verklaren de onderzoekers.

Veel factoren blijken een ongunstige invloed te hebben op de psychische gezondheid van boeren: financiële problemen, aanhoudende werkdruk, negatief beeld in media en samenleving, economische onzekerheden en voortdurend veranderende regelgeving.

Zelf op willen lossen

Via zestien diepte-interviews met boeren uit de regio IJsselland is onderzoek gedaan naar de psychosociale gezondheid en hun behoefte aan hulp. Onderzoeker en epidemioloog Rilana Wessel van GGD IJsselland: 'De deelnemende boeren hebben in een open interview hun verhaal verteld over het boerenleven en psychosociale problemen. Heel bijzonder om de persoonlijke verhalen te horen. Het maakt dit een uniek onderzoek, waarin de boer zelf aan het woord is over dit gevoelige onderwerp.'

Een van de boeren die deelnam aan het onderzoek verwoordt de problemen als volgt: 'Iedereen wil zich wel ergens mee bemoeien. Als je ziet hoeveel controleurs er op een bedrijf als dat van ons lopen? Niet normaal…' Ook zeggen boeren last te hebben van de negatieve beeldvorming in de media. Die richt zich vaak op de negatieve kanten van de landbouw, geven ze aan.

De maatschappij en de consument eisen steeds meer, maar willen tegelijkertijd ook lagere prijzen en minder milieuvervuiling, is de beleving.

Boeren weten ook vaak niet waar ze terecht kunnen met hun hulpvraag en hoe ze hulp kunnen krijgen die goed aansluit bij het boerenbestaan. Daarnaast is er sprake van schaamte en trots, wat het aanvaarden van hulp belemmert.

Boeren zien hier een rol weggelegd voor informele psychosociale hulp, duidt Wessel. Maar als er sprake is van een zakelijke en dus afhankelijke relatie, laten veel boeren zich niet te veel uit over hun problemen en zorgen. 'Informele hulp heeft dan hooguit een signalerende functie.'

De geïnterviewde boeren geven aan dat er een kloof bestaat tussen de boer en de bestaande hulpverlening. Samen met professionals, verschillende agrarische organisaties en boeren moet er worden gekeken hoe de kloof tussen boeren en hulpverleners kleiner kan worden gemaakt. Dit proces loopt inmiddels.