Milieurechten niet langer weggeven maar verkopen

Neem de CO2-reductie voor het klimaat. Industriële bedrijven die willen uitbreiden, betalen geld voor CO2-rechten. De huidige prijs schommelt tussen de 18 en 22 euro per ton CO2. Bedrijven die investeren in maatregelen om de uitstoot te verlagen, kunnen de CO2-ruimte die zij niet meer nodig hebben verkopen.

En wat doet de landbouw? Die wil de CO2-uitstoot met 3,5 megaton reduceren en geeft in feite de CO2-rechten gratis weg. Terwijl die 3,5 megaton een marktwaarde hebben van 65 tot 75 miljoen euro.

Naar verwachting zal de waarde van een CO2-recht snel oplopen. Het kabinet wil namelijk toe naar een minimumprijs van 18 euro per ton in 2020, oplopend naar 43 euro per ton in 2030. In 2030 zou de 3,5 megaton die de landbouw gratis afstoot een waarde hebben van 150 miljoen euro.

Bij ammoniak staat hetzelfde te gebeuren. Waar de landbouw na het wegvallen van het Programma Aanpak Stikstof (PAS) zijn wonden likt en nadenkt over het oplappen van deze wet, zet de industrie in op een stelsel van verhandelbare stikstofrechten. Als die er komen, wordt stikstof veel geld waard.

Stikstofruimte is schaars. Prijzen van wel 100 euro per kilo stikstof zijn goed denkbaar. De veehouderij zal verder terug moeten in stikstofuitstoot, maar wij gaan de stikstofruimte die wij niet meer nodig hebben toch niet gratis weggeven? Wij gaan ons inzetten om dit niet te laten gebeuren.

De 1 miljoen kilo ammoniakreductie die als doel is afgesproken voor de veehouderij, vertegenwoordigt straks waarschijnlijk een enorme marktwaarde. De landbouw zou een voorbeeld moeten nemen aan bedrijven in andere branches en de milieuruimte die vrijvalt niet zonder meer laten afpakken.

Deze ruimte heeft een hoge financiële waarde, die moeten wij als boeren zien te claimen en verkopen. Met dat geld kunnen maatregelen om te investeren in het milieu worden bekostigd. Dat maakt de stap om te investeren in klimaat en ammoniak een stuk gemakkelijker. De POV gaat zich hiervoor inzetten.