Handelsverdragen oogsten lof en kritiek onder boer en tuinder

Hoe kijkt LTO tegen handelsverdragen aan?

LTO noemt internationale agrarische handel van levensbelang voor de sector. Nederland moet daarom in de Europese Unie een pro-handelsbeleid voeren. Geopolitieke ontwikkelingen, internationale spanningen en toenemend protectionisme zijn potentieel bedreigingen voor de agrosector. De Russische boycot en de brexit zijn hier voorbeelden van.

Is er onder boeren en tuinders brede steun voor handelsverdragen?

Er is geen unanieme steun voor handelsverdragen. Een consortium van Europese boerenorganisaties verzet zich tegen vrijhandelsverdragen. Op 25 januari demonstreerden deze organisaties bij de Duits-Belgische grens tegen overeenkomsten als CETA, met Canada. Ook werd gedemonstreerd tegen overeenkomsten met Oekraïne, de Mercosur-landen en de Verenigde Staten.

Vanuit Nederland namen Dutch Dairymen Board (DDB), Nederlandse Vakbond Pluimveehouders (NVP), Nederlandse Akkerbouw Vakbond (NAV), Nederlandse Melkveehouders Vakbond (NMV) en Vereniging tot Behoud van Boer&Milieu deel.

Wat is hun voornaamste kritiek?

Volgens deze boerenorganisaties geven de verdragen te veel macht aan multinationals, ten koste van boeren, consumenten en werknemers. Ook in landen buiten Europa. Voorzitter Erwin Schöpges van de European Milk Board waarschuwt dat de handelsverdragen 'leiden tot meer dumping van agrarische producten op andere markten en verzwakking van belangrijke standaarden voor arbeidsvoorwaarden en milieu.'

Verlagen of verhogen handelsverdragen bij het verhogen van internationale standaarden?

LTO vindt dat de Europese Unie partners nodig heeft om internationaal een hogere standaard neer te zetten, bijvoorbeeld op het gebied van plant- en diergezondheid. Zo kan worden voorkomen dat de sector op een achterstand wordt gezet of op ongelijk speelveld opereert. Een overeenkomst waarin de Europese standaard is opgenomen, zoals het verdrag met Japan, heeft op die manier een wereldwijd effect. Er spelen ook andere belangen. De onderhandelingen tussen Vietnam en de EU zijn bijvoorbeeld bevroren, in verband met vragen over democratie in Vietnam.

Heeft het consortium verder nog kritiek?

Schöpges wijst op de negatieve klimaateffecten van de wereldhandel. Hij zegt dat 'kan worden bespaard op transport via zee- en luchtvaart, door ons te richten op Europese zelfvoorziening'. Europa draagt dan minder bij aan de natuurvernietiging voor soja- en palmolieplantages buiten Europa.