Zonder nieuw gewenste trekker is lucht ook blauw

De oogst is eraf. Eindelijk, kan ik beter zeggen, want een dikke maand geleden sloeg het weer hier plots om. De temperatuur zakte naar beneden de 0 graden en de neerslag die er viel, was in de vorm van sneeuw.

Nu moet ik zeggen dat dit soort extremen in dit land vaker voorkomen, maar dan is het slechts van korte duur. Dit keer hield het langer aan en op een gegeven moment begin je te twijfelen of het allemaal nog wel goed komt.

Het graan hadden we zelf inmiddels binnen, maar er lag nog steeds een veld met bonen en koolzaad op het land. En hoeveel graan stond er elders in de buurt nog op stam? Graanhandelaren begonnen ietwat nerveus te worden en de prijzen trokken iets aan. Een reden om toch zoveel mogelijk van de oogst binnen te harken.

Gelukkig veranderde het 'witte kerstlandschap' na twee weken weer in een prachtige nazomer. We konden de laatste oogst afwerken en de kwaliteit was boven verwachting nog goed ook, want dat is altijd nog iets wat je zorgen baart.

De graanprijzen zakken nu weer iets, maar blijven redelijk sterk. Er is immers nog geen duidelijkheid over de kwaliteit van de later geoogste tarwe hier op de prairies. Uiteraard bepaalt de Canadese situatie ook niet alleen de prijszetting op de wereldmarkt.

Al met al ziet het er goed uit voor ons dit jaar. Althans, dat zou je denken. Hogere graanprijzen gaan altijd gepaard met hogere kunstmestprijzen. En laat toevalligerwijs diezelfde graankoper nu ook de kunstmestverkoper zijn.

Het smoesje dat de prijs van kunstmest afhankelijk zou zijn van de energiekosten, ging er bij mij sinds enkele jaren al niet meer in. Tja, daar gaan we weer. Het is de bekende eerste schakel van de ketting waar we als agrariër schijnbaar moeilijk vanaf kunnen komen. Als het kon, zou ik het zeker doen.

Laat ik maar afsluiten door te zeggen dat ik blij ben dat de oogst binnen is. Ook zonder die nieuwe gewenste trekker voor volgend jaar schijnt op dit moment het zonnetje en is de lucht nog blauw ook.