‘Preventie is beter dan genezen’

‘Voor ons is het al 35 jaar het Jaar van de Bodem. Het is het belangrijkste orgaan van je bedrijf en daar moet je zuinig op zijn. Je moet de bodem veel geven als je iets terug wilt krijgen’, zegt Lia Veraart (58).
‘We ploegen al vijftien jaar niet meer, want we willen de grond zo min mogelijk omzetten’, vult Ward Veraart (58) zijn vrouw aan. ‘We gebruiken stalmest en compost en zaaien altijd een groenbemester in als een veld leeg is. Daarin variëren we.’

Bodemverbeteraars

Een jongere loot aan de boom van Liwardi is de inzet van bodemverbeteraars en plantversterkende middelen. ‘We proberen zo min mogelijk te spuiten’, zegt zoon Wouter Veraart (30). ‘Dat gaat alleen als je werkt met gezond en goed uitgangsmateriaal en een gezonde bodem. Preventie is beter dan genezen’, vindt hij.
‘Bovendien hebben we drie bijenvolken, dus het gebruik van middelen als Decis is bij ons uit den boze. We lopen vooruit op de steeds strengere regels. Je kunt wachten tot het niet meer mag, maar dan ben je te laat. Je moet beleidsmakers altijd een stapje voor zijn.’
De boomkwekerij ontstond in 1980. Het avontuur begon toen Ward Veraart tekeningen voor de inrichting van tuinen maakte en deze ook aanlegde. ‘Het was natuurlijk nog leuker als ik die planten zelf had staan en zo is het een beetje begonnen’, vertelt hij. ‘Een hele verandering was dat. Want we waren groentjes in de plantenwereld en kenden niemand. We hebben echt een paar jaar moeten vechten om ertussen te komen.’
Zijn vrouw vult aan: ‘Daarom gingen we op een gegeven moment ook op beurzen staan. De eerste jaren waren een zoektocht naar welke teelten het best bij ons pasten. We waren echt nog blanco.’De zoektocht eindigde uiteindelijk bij groenblijvende haagplanten. Van een paar hectare in de jaren tachtig van de vorige eeuw tot een kleine 20 hectare anno nu.
Wouter Veraart kwam zes jaar geleden in de vof. ‘Het werd hier steeds drukker en groter’, weet zijn moeder nog goed. ‘We waren echt helemaal op als we in het weekend even pas op de plaats maakten. Toen Wouter besloot hier te komen werken, hebben we hem meteen in het diepe gegooid. Sindsdien is er veel veranderd op de kwekerij.’
De zoon des huizes stortte zich vooral op de mechanisatie. ‘Mijn ouders hebben jarenlang hard gewerkt. Dat is niet vol te houden. Dus zijn we het helemaal anders gaan organiseren. Wat kunnen we verbeteren? Waar zit toekomst in en vooral ook: wat gaan we niet meer doen? We hebben sindsdien veel geïnvesteerd in mechanisatie. We doen alles zelf, behalve het uitrijden van mest. Tot nu toe heeft dat goed uitgepakt.’
Mechaniseren was één, de komst van gps als nauwkeurige navigator van het machinepark zorgde misschien wel voor een nog grotere stap in de loopbaan van Liwardi.
Wouter Veraart: ‘We waren een van de eerste boomkwekerijen die zo intensief met gps zijn gaan werken. Nu zijn we een voorbeeldbedrijf op dat gebied. We doen er alles mee; van het klaarleggen van de grond en het boren van plantgaten tot bespuitingen en snoeien. Het werkt als een soort raster waarbij elke plant een eigen coördinatiepunt heeft. Omdat we met dezelfde machine snoeien, weet ie precies waar de planten staan.’
Deze automatiseringsslag zorgt voor betere afzetmogelijkheden. ‘We leveren op deze manier uniforme partijen’, stelt de jonge ondernemer. ‘Onze klanten krijgen het hele seizoen steeds exact dezelfde planten.’

Sensortechnniek

De boomkwekers gaan nog een stapje verder. Zo doen ze sinds kort mee aan het project ‘Precisielandbouw 2.0’ voor de boomkwekerij. ‘Kijk’, laat Wouter Veraart wat satellietkaarten zien, ‘aan de kleur kun je zien hoe het gesteld is met de vochthuishouding. Dat kunnen we koppelen aan het organische stofgehalte in de bodem. Al die informatie wordt vervolgens gekoppeld aan de meststrooier die plaatsspecifiek kan bemesten. Het gaat er ons om dat we met minder mest meer resultaat behalen. Bovendien hebben we dan ook minder uitspoeling van nutriënten naar het oppervlaktewater.’
De volgende paragraaf op het automatiserings-cv van Liwardi is het monitoren van het gewas met sensoren op de portaaltrekker. ‘Die meten onder andere het bladgroen en brengen dat nauwkeurig in kaart’, legt Wouter Veraart uit. ‘Als je die kaarten stapelt, kun je er trends uithalen en daar weer je bemesting op aanpassen. Al deze ontwikkelingen komen ons niet aanwaaien. Het kost veel tijd, geld en energie, maar het levert op den duur veel rust en resultaat op.’