Hoogveen, hei, grafheuvels en hagedissen

Jacht en bos

Het Westersche Veld was oorspronkelijk (rond 1900) een weids heideterrein met zandverstuivingen en venen dat vanaf eind jaren ’20 geleidelijk is ontgonnen voor landbouw en deels bebost. De inzet was een eigen omgeving voor de jacht van opa Steven Duintjer. Ook oma Dien Duintjer-Jordaan die vanuit Haaksbergen meer bos als omgeving gewend was, liet haar invloed gelden. Op het landgoed worden tegenwoordig ook Japanse Wagyu koeien gehouden, beroemd om hun exclusieve en zachte vlees.

Levendbarende hagedissen

Twee jaar geleden kwam het landgoed in het nieuws, omdat het als eerste particulier terrein werd ingezet voor “natuurcompensatie”. Voor uitbreiding van de rijksweg N33 moest een leefgebied van de daar levendbarende hagedissen worden opgeofferd. Ze verhuisden naar het Westersche Veld, waar Michael voor deze zeldzame amfibieën extra leefgebied creëerde onder meer door het aanwezige hoogveen te verbeteren en 7 ha extra heide te realiseren. Vijftien jaar geleden was dit landgoed één van de pilotprojecten om als particulier landbouwgrond om te vormen naar nieuwe natuur. Het ligt in de EHS en ligt deels binnen Natura 2000-gebied.

Waarom moeten de donateurs komen?
‘Omdat het leuk en mooi is. Zo komen ze in contact met particulier landgoedbeheer en zien ze wat een natuurparel van SBNL allemaal realiseert. We leveren een bijdrage aan het versterken van de biodiversiteit, maar ook aan het genot van mensen bij een bezoek aan het landgoed.’

Wat krijgen ze te zien?
‘Een grote verscheidenheid. Het is steeds anders. Bos, hei, dan weer een vennetje, een grafheuvel en dan weer vitaal hoogveen. En dat allemaal in een relatief klein gebied. Dat is een uniek ensemble.’

Wat maakt het Westersche Veld anders dan andere natuurterreinen?
‘Het is een particulier terrein, dat met passie wordt beheerd. Wat we aan biodiversiteit wilden realiseren is allemaal uitgekomen met oog voor detail. Daar moet je veel moeite voor doen, actief zijn en het kost je geld. Dat heb je er allemaal voor over, want het is je passie als particulier. Wij laten op ons landgoed zien dat particulieren een grote bijdrage leveren aan de natuur in Nederland.’
Wat is het verschil met de natuurorganisaties?
‘Wij doen het net zo goed, soms beter dan de terreinbeherende organisaties. Dat heeft alles te maken met de grote betrokkenheid. We zijn 24 uur per dag op ons eigen terrein. We zien alles. We beheren als particuliere eigenaren vaak kleinere terreinen, waar veel meer aandacht is voor het detail, voor verscheidenheid. Wij zijn niet grof of te grootschalig bezig.’

Je vertegenwoordigt in het SBNL-bestuur het Netwerk Natuurparels. Wat maakt de Natuurparels uniek?
‘We zijn authentiek en we hebben onze sporen verdiend in het creëren en beheren van natuur. Niets lijkt op elkaar. Het is eigenzinnig gerealiseerd. Er zit traditie in, soms is het eeuwenoud. We zijn lokaal geworteld en vergroeid. Morgen zijn we er ook nog, ook al geeft de overheid steeds minder subsidie.
Het heeft gezorgd voor terreinen met karakter en met een hart. De meeste particuliere landgoederen zijn gastvrij, ze beheren een terrein met een verhaal, een terrein dat toegankelijk is en waar van alles te beleven valt. Natuurparels onderscheiden zich door schoonheid, passie en puurheid, waarmee ze de bezoekers verleiden.’