Scheuren blijvend grasland mag nog

René Luijmes en Arno de SnooIn de vergroeningsmaatregelen van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) 2015-2020 is opgenomen dat elke lidstaat het areaal blijvend grasland op peil moet houden. Nederland houdt het areaal blijvend grasland op nationaal niveau in de gaten.
Als het aandeel blijvend grasland meer dan 5 procent daalt ten opzichte van 2012, dan kan het zijn dat boeren die grasland hebben gescheurd hun perceel weer in moeten zaaien.
‘De kans hierop is aanwezig’, liet staatssecretaris Sharon Dijksma van Economische Zaken eerder weten. ‘Want de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) heeft geconstateerd dat het areaal blijvend grasland de afgelopen jaren is gedaald.’

Omzetverbod

Bij een daling van 3 tot 5 procent van het areaal blijvend grasland kan een omzetverbod worden ingesteld. In Natura 2000-gebieden geldt wel een ploegverbod voor blijvend grasland.
Als een boer een perceel gescheurd grasland weer in moet zaaien, dan geldt dat meteen als blijvend grasland. Bij blijvend grasland gaat het normaal gesproken om percelen die minimaal vijf jaar achter elkaar grasland waren. Verder krijgt een perceel gras dat vijf jaar achtereen als tijdelijk grasland is opgegeven, in het zesde jaar het predicaat ‘blijvend grasland’.

Eerdere gegevens

RVO gaat hierbij uit van gegevens van voorgaande jaren. Anderzijds bestempelt RVO grasland dat als blijvend is opgegeven ook als tijdelijk grasland, als het grasperceel minimaal één keer in de zes jaar op kop is gezet voor bijvoorbeeld maïs.
André Oude Vrielink, melkveehouder in Vasse en bestuurslid van LTO Noord Tubbergen, heeft op twee manieren te maken met het mogelijke scheurverbod: een verbod in verband met een Natura 2000-gebied, waar het verbod al geldt, en wellicht ook voor blijvend grasland buiten Natura 2000-gebieden. ‘Te gek voor woorden’, noemt de melkveehouder het dreigende verbod.
Oude Vrielink vindt dat melkveehouders hun percelen grasland moeten kunnen blijven vernieuwen door nieuw in te zaaien. Droogte zorgt voor kweekgras. Dit is volgens hem alleen te lijf te gaan met doodspuiten en herinzaai. Ook vindt hij dat melkveehouders dode plekken rond waterbakken moeten kunnen vernieuwen.
Volgens de Twentse ondernemer werkt het dreigende scheurverbod in de hand dat melkveehouders na vier jaar hun perceel grasland omzetten naar bouwland om maar niet de stempel blijvend grasland te krijgen. ‘Dat levert alleen maar stikstofverlies op. Dat is niet goed voor het milieu of de landbouw.’
Oude Vrielink stelt dat er aan een calamiteitenregeling wordt gewerkt om problemen als bijvoorbeeld muizenschade het hoofd te bieden. LTO Noord Tubbergen is van plan een brief te sturen naar CDA-Tweede Kamerlid Jaco Geurts om het scheurverbod van tafel te krijgen.
Dat er nog veel onduidelijk is, blijkt wel uit de vele vragen die het Informatiecentrum van LTO Noord krijgt van veehouders die grasland willen scheuren.
Beleidsadviseur Klaas Johan Osinga van LTO Nederland verwacht dat er in de loop van dit jaar meer duidelijkheid zal komen.

Duidelijkheid

‘Het ministerie van Economische Zaken en RVO moeten de regels nog verder uitwerken. Als er een herinzaaiverplichting komt, dan willen we een calamiteitenplan of uitzonderingen’, zegt Osinga.