Het oog is gericht op lokale markt

‘In Uikhoven telen we alleen Conférence-peren, die we op dit moment oogsten. Al het fruit is dit jaar drie weken vroeger dan andere jaren.’
Voor het oogsten huurt De Fruitboer Polen in. ‘Rond half juni beginnen we met de oogst van rode bessen, met ongeveer vier medewerkers. Tijdens de piek hebben we wel veertig mensen aan het plukken. De meesten hebben werk in Polen en komen hier wat bijverdienen. Het is een vaste groep die jaarlijks terugkomt.’
Het zomerfruit - bessen, kersen en pruimen - is bestemd voor de Nederlandse markt. Het hardfruit, de appels en peren, voor een deel voor de export. ‘Drie jaar geleden begonnen we met de weiverkoop van ons fruit aan de rotonde in Gronsveld. We verkopen vanaf eind juni kersen, rode bessen en pruimen, dagelijks van vier uur ‘s middags tot zeven uur ‘s avonds’, vertelt Broex.
‘We hebben ook aardbeien, die we afnemen van een collega. De klanten komen vooral voor de kersen, maar nemen vaak ook ander fruit mee. Van begin mei tot half augustus hebben we een fruitautomaat aan de Rijksweg in Gronsveld. Daaruit kunnen consumenten vers fruit en streekproducten halen. We spelen daarmee in op de tendens dat klanten verse producten direct van de teler willen afnemen, bij voorkeur dicht bij de stad’ schetst de fruitteler.
‘Sinds dit jaar hebben we daarnaast een in-store-winkel bij Intratuin in Maastricht, waar we ons fruit op zaterdag verkopen. Dat loopt zo goed dat Intratuin ons heeft gevraagd om een hele hoek in te richten voor streekproducten.’

Begrip voor consumenten

Broex heeft het bedrijf drie jaar geleden omgedoopt tot ‘De Fruitboer’. ‘Ik wil dat ons bedrijf een begrip wordt voor consumenten. Mijn vader is een producent, ik wil verder gaan en het laatste stukje van de keten niet uit handen geven, door onze producten zelf voor een aantrekkelijke prijs te verkopen.’
‘Ik studeerde aan de HAS stads- en streekontwikkeling en probeer mijn kennis te benutten om de lokale markt verder te ontwikkelen’, vervolgt Broex. ‘Ik wil nog meer verkooppunten richting Maastricht. Samen met mijn zus doe ik de marketing, onder andere op Facebook, via onze website www.defruitboer.nl en op streekmarkten. Het is een kwestie van de juiste mensen vinden en in beweging brengen, van netwerken en niet bang zijn om met mensen te praten.’
Met de blik op de lokale markt sluit De Fruitboer aan bij de ontwikkeling van Nationaal Park Zuid-Limburg. ‘We hebben een nationaal park, een soort openluchtmuseum, dat gericht is op het toerisme. Wij leveren agrarische producten direct aan de consument, we leggen uit wat we doen en waarom dat belangrijk is.’
‘Het gaat niet om mij, maar om mensen de beleving te geven van Nederlandse vruchten, door als het ware bij iemand thuis fruit te gaan kopen. Die boodschap slaat nu al aan bij de lokale mensen en langzamerhand ook bij de toeristen. Dat is de spin off van de stad Maastricht’, legt hij uit.
De familie Broex heeft al sinds het begin van de twintigste eeuw een agrarisch bedrijf in Gronsveld. ‘De opa van mijn opa had een gemengd bedrijf met vee, akkerbouw en hoogstamfruitbomen. Vanaf 1976 heeft mijn vader de kwekerij omgebouwd naar een volledig fruitbedrijf, omdat zijn hart bij fruit ligt. Hij is begonnen met een combinatie van appels, pruimen en aardbeien’, legt Broex uit.
‘Met de aardbeien zijn we na verloop van tijd gestopt, omdat het een arbeidsintensief gewas is, waarvan de oogst lang doorloopt. In plaats daarvan zijn we vroege rode bessen gaan telen.’
De Fruitboer teelt verschillende soorten kersenrassen om te zorgen dat het kersenseizoen zo’n zes weken duurt, van eind juni tot half augustus. De rode bessen zijn van het ras Jonkheer van Tets.
Pruimenrassen zijn onder andere Opal, Jubileum en Reine Victoria, appelrassen Elstar, Golden, Jonagold en Junami en naast de al genoemde Conférence heeft de kwekerij ook de perenrassen Doyenne du Comice en Gieser Wildeman in het assortiment.

Op hout

Van de appels en peren is ongeveer de helft bestemd voor de export, de rest is voor de Nederlandse markt. ‘We verkopen het hardfruit via een sorteerbedrijf. Bij voorkeur verkoop ik ‘op hout’, dat wil zeggen dat ik de appels en peren verkoop aan het sorteerbedrijf. Maar dit jaar is dat niets, omdat iedereen bang is om met onverkoopbare voorraden te blijven zitten. Nu ligt mijn fruit bij de sorteerder, die mij belt als hij denkt het fruit voor een schappelijke prijs voor me te kunnen verkopen’, zet Broex uiteen.
Voor de toekomst wil Broex het assortiment graag verder verbreden, met nog meer pruimen en kersen en mogelijk ook abrikozen en perziken. ‘Hoe breder het assortiment, hoe beter de risicospreiding’, vindt de ondernemer. ‘Dat vergt wel investeringen, zoals het plaatsen van kappen over de kersen en de aanschaf van een schuur met koelcellen. Binnen welke termijn we deze plannen kunnen realiseren, hangt van het bedrijfsresultaat af.’