Ruweiwitgehalte in melkveerantsoen kan verder omlaag

Dat blijkt uit een voedingsonderzoek in het kader van het project 'Koe en Eiwit'. Een laag ruweiwitgehalte van 130 gram per kilo droge stof heeft waarschijnlijk te grote consequenties voor de vertering en daarmee voor de voeropname en de melkproductie.

Toch lijken koeien te kunnen wennen aan een laag eiwitrantsoen. Na zes weken worden de vertering en de melkproductie weer beter. Bij een rantsoen tussen de 130 gram en 150 gram ruw eiwit zijn er eerder effecten op te melkproductie te verwachten, meer dan het effect op de vertering. Deze effecten hangen sterk af van de kwaliteit en pensverteerbaarheid van het rantsoen en de toegevoegde eiwitbronnen in het rantsoen.

Eventueel is het mogelijk om een rantsoen met een laag ruweiwitgehalte – beneden de 150 gram ruw eiwit – gericht aan te vullen met pensbestendig ruw eiwit of aminozuren met het juiste profiel. Hierdoor wordt het aanbod aan darmverteerbaar eiwit verhoogd.

Pensverteerbaarheid

Of dit nodig is, heeft ook te maken met de pensverteerbaarheid van het ruwvoer. Met ruwvoer met een hoge VEM-voederwaarde kan de koe haar melkproductie handhaven zonder extra aminozuren.

In een studie met ontsloten gras met slechts 130 gram ruw eiwit in de ingekuilde perskoek, afkomstig van bioraffinage, en 150 gram in het rantsoen werd een betere vertering van de droge stof behaald.

Projectleider Paul Galama van de pilot 'Koe en Eiwit' raadt melkveehouders aan om niet te snel aanvullende eiwitbronnen te voeren, wanneer een bedrijf de stikstofemissie wil beperken. Dit is een afweging tussen het minimaliseren van die excretie en het op peil houden van de melkproductie. Daarbij zorgt een lager ruweiwitgehalte voor minder mestafzet.

Ammoniakemissie

Verder speelt dat wanneer het voer minder ruw eiwit bevat, dit eiwit slechter wordt verteerd en er in verhouding meer stikstof in de mest komt en minder in de urine. Hierdoor daalt de ammoniakemissie.

Dit kwam ook naar voren tijdens een experiment, waarbij de hoeveelheid ruw eiwit in het rantsoen daalde van 172 gram naar 135 gram per kilo droge stof door het gras bijna volledig te vervangen door maiskuil zonder een aanpassing van het krachtvoer. Hieruit bleek dat de directe emissie vanaf de stalvloer daalde met 40 procent, terwijl de emissie in de mestput met 7 procent afnam.