'Beter een goede buur dan een verre vriend'

Voor ons betekende het een druk weekend, want mijn zusjes en ik moesten op het bedrijf passen. En als de baas van huis is… dan lijkt het altijd wel of er iets misgaat. De vorige keer ging de melkmotor van de robots stuk. Gelukkig heeft mijn zus een handige vriend en hij wist er een nieuwe in te zetten. We zeiden nog lachend tegen elkaar: 'Zal het dit keer goed gaan?'

Het is zondagochtend en het regent lekker. Samen in de regen maken we de kuil open. Ik ga daarna in de stal de boxen schrapen. Mijn zusje gaat voeren. Mijn vader had al gewaarschuwd voor het natgeregende kuilgras in de grashapper. 'Dan is hij zwaar zat, dus laat hem niet te hard kiepen, dan klapt-ie het laatste stukje zo hard op de mengwagen.'

Ik loop in de stal en ineens hoor ik keihard: BAM. Ik denk nog: 'Oeps daar gaat-ie, arme mengwagen…' Maar het is echt mis. De hele arm van de shovel is afgebroken op het scharnier. IJzer van bijna 3 centimeter dik is wel 20 centimeter omgebogen. Hydrauliekolie spuit alle kanten op, want de grashapper klapte meteen op de koppeling. Gelukkig alleen materiaalpech.

De koeien krijgen zondag 1.000 kilo kuilgras te weinig. Dus in de regen hebben we maar vers gras gehaald, het moet wel. Zondagmiddag kunnen we gelukkig de shovel wel meteen wegbrengen naar onze buurman, een heel handige monteur. Hij zorgt ervoor dat de shovel maandagmiddag weer is gemaakt.

Voor maandagochtend moeten we wel wat anders bedenken. De minishovel kan de mengwagen niet vullen. Gelukkig hebben we nog meer goede buren. De zorgboerderij achter ons heeft een trekker met voorlader en onze buurjongen komt maandagochtend de mengwagen volgooien.

Dinsdag is het even spannend. Ik heb een innovatiecursus vanuit de CAV Agrotheek. Ik moet vroeg op pad. Mijn zus moet de dieren alleen voeren. Gelukkig gaat dat weer goed met de shovel. 's Avonds zijn mijn ouders terug. Aan tafel bespreken we wat er allemaal is gebeurd. Toch weer lekker als ze er zijn.