'Met 'nee' roepen doorbreek je geen impasse'

Dat nu juist die sectoren elkaar hebben opgezocht vanuit het besef dat zij alleen niet uit de stikstofcrisis komen, is daarom des te opmerkelijker. Samen met ondernemers, industrie en natuurorganisaties hebben zij een stikstofplan weten op te stellen met als doel samen te werken bij het oplossen van het stikstofprobleem.

40 procent willen zij elk reduceren in negen jaar. In ruil daarvoor vragen zij van de overheid een ongekende berg geld voor innovatie en herstructurering. De versnelling moet ontwikkelruimte opleveren voor alle economische sectoren. Concrete gebiedsgerichte processen met dito maatregelen dienen voor de juridische borging.

Exact twee jaar geleden oordeelde de Raad van State dat de stikstofregels niet langer juridisch houdbaar zijn. Sindsdien ligt de vergunningverlening stil, zijn duizenden boeren niet meer zeker van hun juridische status en kan geen boer of tuinder zijn bedrijf doorontwikkelen.

Na twee jaar stilstand en ieder voor zich hebben juist die partijen met de grootste ruimteclaims de koppen bij elkaar gestoken. Zij wisten over hun eigen schaduw heen te stappen in de wetenschap dat alleen maar 'nee' roepen en naar elkaar wijzen de stikstofimpasse niet doorbreekt, maar enkel vergroot. Zij laten de ultieme kracht zien van de middenpartijen die, ondanks het geschreeuw en gedram op de flanken, hun verantwoordelijkheid nemen en stappen vooruit durven te zetten.

Het vergroten van de kloof door partijen die liever polariseren en baat hebben bij boze boeren en burgers, levert veel maatschappelijke en economische schade op. Want het gebrek aan zekerheid en toekomstperspectief met de bijbehorende maatschappelijke en economische kosten van het niets doen, zijn op termijn nog vele malen groter.