Heel graag

Maar na alle uren op de trekker en focus op de aardappelen zat ik een beetje inspiratieloos achter de computer.

Uiteindelijk kwam ik terecht bij de PBL-publicatie 'Grote opgaven in een beperkte ruimte'. Nu waren de 169 pagina's me wat te veel van het goede, maar samenvattingen vind ik vaak te kort door de bocht, sturend en niet objectief. Voor een snel beeld van een rapport kun je kijken wat het schrijft over bepaalde zoekwoorden. Dat leek in eerste instantie goed.

Het woord 'landbouw' komt er bijna tweehonderd keer in voor. Maar wanneer je langs die tweehonderd keer 'landbouw' scrolt, vind je steevast binnen één of twee zinnen woorden als: negatieve effecten, verdroging, problematiek, transitie, overschreden grenzen, milieudruk, intensivering en verzuring.

Als je nagaat dat het woord 'voedsel' maar drie keer voorkomt, dan weet je waar de focus ligt. Overigens vraag ik me af als de onderzoekers het over verzuring in de landbouw hebben, of ze dan spreken over de bodem of over hun eigen beeld van onze sector.

Al lezende vind ik het PBL-rapport vooral veel van hetzelfde vergeleken met andere rapporten. Bottomline: de landbouw moet op de schop. Als je ziet wat een groene tsunami op ons af komt in de media, dan heb je de neiging om in de verdediging te schieten of te wijzen naar andere sectoren in het kader van 'zij doen het ook'.

In die zin vind ik het heerlijk verfrissend, wanneer Jort Kelder aan Caroline van der Plas vraagt of we dat moeten willen, al die voedselproductie in zo'n klein landje, dat ze volmondig antwoordt: 'Heel graag.' Niet in de verdediging, maar met volle overtuiging over de vruchtbare grond en kundige sector. Niet weglopen van problemen, ze ook niet ontkennen, maar aanpakken en zoeken naar een goede toekomst voor voedselproductie.

Terwijl de strijd om de ruimte in volle hevigheid lijkt te zijn losgebarsten, hoop ik dat wij binnenkort het voorjaarswerk kunnen afronden op het, om maar even met de woorden van Ed Nijpels te spreken, door ons bezette stukje ruimte.