De eerste nacht

Fijne vent. En wat een goed idee. We gooiden de auto vol en reden naar 'huis'. Spannend, heerlijk. De boer en boerin verwelkomden ons met thee en taart in de boomgaard. 'Al denk ik dat het wel zo gaat regenen', wees de boerin naar de lucht. 'Mama, wanneer heb je je thee op?' vroeg Olle. 'Wij willen de tent opzetten.' Zijn broertje en zusje trokken aan mijn arm. 'Even geduld', antwoordde ik. 'Gaan jullie maar vast een mooi plekje zoeken. Ik kom zo.'

'Ik ga zo koeien halen', zei de boer tegen Jurre. 'Melk je mee?' 'Had ik al op gehoopt', knipoogde hij. 'Mijn spullen liggen in de auto.'

En terwijl ik de luchtbedden oppompte, de kinderen verstoppertje speelden en Jurre voor het eerst de kudde Holsteiners (gemixt met Brown Swiss) molk, bakte de boerin binnen pizza's. 'Wat drinken jullie bij het eten?' vroeg ze toen we aan tafel schoven. 'Melk!', riepen we in koor. Een spannend moment, want melk proeven op een andere boerderij voelt als de ultieme test. 'Smaakt als thuis', vond ik. 'Iets minder romig misschien?' dacht Jurre. De kinderen hadden hun beker al leeg. Helemaal goedgekeurd.

Na het ijsje was het bedtijd voor de kinderen. 'Dit is de eerste nacht op onze nieuwe boerderij', riep Olle theatraal. 'Ik ben zo verneus dat ik denk dat ik niet kan slapen.' Ik lachte. 'Nerveus bedoel je. Ik zal bij jullie blijven.' Het tentdoek klapperde in de wind, de regen tikte. 'Klinkt best gezellig, toch? Horen jullie ook de kikkers?' Het zou nog twee uur duren voor ze sliepen. Toen was het tijd voor biertjes. Goede gesprekken, vragen aan elkaar. Toastjes. Wijn. En alles was fijn.

De volgende ochtend rolde ik met dikke ogen uit de tent. Jurre en de boer stonden alweer in de melkput, de kinderen renden in hun pyjama's door de stal. 'We brengen de koeien straks via de ponton naar het weiland', zei de boer. 'Ik fiets vast vooruit om hem dwars in de vaart te leggen.' Leuk, dat hadden we nog nooit gezien. 'Voelt goed, hè', fluisterde ik tegen Jurre, toen we voor de kudde uitliepen. Hij sloeg zijn arm om me heen.