Ook Nieuw-Zeeland worstelt met broeikasgassen

Column Melkvee Helwi Tacoma 10 dec 2019 om 10:51uur

Nederland worstelt met de broeikasgassen en in Nieuw-Zeeland is het niet anders. Onze regering heeft per november 2019, onder het Paris Agreement, een nieuwe wet aangenomen: de Zero Carbon Bill. Deze wet bepaalt dat per 2050 de netto-uitstoot van alle broeikasgassen (GHG), behalve landbouwmethaan, nul moet zijn. Voor methaan geldt dat per 2030 een reductie van 10 procent moet worden gehaald en per 2050 tussen de 24 en 47 procent. Het ijkpunt hierbij is 2017.

Ook+Nieuw%2DZeeland+worstelt+met+broeikasgassen

Het Nieuw-Zeelandse profiel van de GHG is anders dan in de meeste landen: 48 procent van de totale broeikasgasuitstoot is afkomstig uit de landbouw. Deze landbouwgassen bestaan voor 71 procent uit methaan , 21 procent N2O en 8 procent CO2. Methaan breekt snel af (10-12 jaar), anders dan stikstofdioxide (honderden jaren) en CO2 (duizenden jaren). Maar methaan heeft een opwarmend effect dat per ton ongeveer 30 keer zo sterk is als CO2 en N2O is zelfs 300 keer zo sterk.

De uitstoot door de Nieuw-Zeelandse landbouw is sinds 1990 gestegen met ongeveer 12 procent, maar stagneert sinds 2012. Deels door een sterke daling van het aantal schapen en sinds kort omdat de melkveestapel niet meer groeit.

De efficiëntie per ton Nieuw-Zeelands product is hoog; melk en vlees zou ongeveer 60 procent minder uitstoot veroorzaken dan in de meeste andere landen, ongetwijfeld doordat de meerderheid van ons voer bestaat uit beweiding, slechts een handjevol krachtvoer en relatief weinig mechanisatie.

In Nieuw-Zeeland is 48 procent van de totale broeikasgasuitstoot afkomstig uit de landbouw

Helwi Tacoma, melkveehouder en consultant in Nieuw-Zeeland

Grootste boosdoener

De grootste boosdoener is methaan en de uitstoot daarvan is gerelateerd aan de drogestofopname: 21 gram methaan geproduceerd per kilo drogestof in gras. De gemiddelde melkkoe produceert 82 kilo methaan per jaar (12 kilo per schaap).

Voorlopig lijkt de oplossing te liggen in minder dieren en vooral in een lagere totale drogestofconsumptie per bedrijf en dat is geen populaire oplossing. Er zijn andere voersoorten die minder methaan produceren, zoals voederbiet, graan, raapsteel en maiskuil, maar die zijn niet altijd en overal in te passen in onze systemen. Mogelijk kan de DSM-methaanremmer ook bij ons een toepassing vinden, mits er een slow-releaseversie van uitkomt.

Op het gebied van N2O zijn de mogelijkheden: minder stikstof strooien, voederbiet (laag eiwitgehalte) en weegbree (bevat een specifieke remmer). Niet makkelijk en het gaat de sector en de consument ongetwijfeld geld kosten.