Een sprookje van nu (1/2)

Er was eens een koning van een heel klein, maar vruchtbaar land. De akkers bloeiden en de groenten groeiden er tot aan de hemel. Elke dag smulde de koning van zijn boerenkool, aardappels en biefstukje en sprak hij voldaan: 'Lakei, bedank de boeren voor deze heerlijke maaltijd.'

Een+sprookje+van+nu+%281%2F2%29
© Studio Kastermans

De boeren waren trots en werkten graag hard voor de koning. Én zijn volk, want er was meer dan genoeg eten voor iedereen. Dat was ook wel eens anders geweest, toen de koning ruzie maakte met vorsten van ver. Het land stond in brand en mensen stierven van honger en kou. 'Kom maar naar ons', zeiden de boeren tegen de burgers en deelden hun aardappels, melk en vlees. De dankbaarheid was groot, zo groot.

'Sorry', zei de koning toen de ruzie over was. 'Vanaf nu zorg ik ervoor dat er altijd genoeg te eten is. Boeren, verdubbel je aantal koeien. Gooi het land vol mest en maak voedsel, zoveel als je kunt.' Er kwamen machines en grotere stallen en iedereen juichte, want niemand had ooit meer honger. Er was zelfs zoveel eten, dat boeren het verkochten aan landen waar weinig voedsel was. Het land werd rijk, steeds rijker.

Maar op een dag dreef er een vieze lucht het land binnen. 'Stikstof', wist de koning en wees naar de boeren. 'Jullie zijn veel te ver gegaan. Lakei, maak hun koeien dood. Door hun vieze poep kan ik niet ademen.' De boeren briesten. 'En u dan? Misschien komt die stikstof wel van u. Van al die huizen die u heeft gebouwd, van de wegen die u heeft aangelegd en de vliegtuigen waar u mee vliegt.'

Wat riepen de burgers? 'Wij willen een racebaan!'

Hanna Hilhorst, biologisch boerin in Weesp

'Zei u iets?', schamperde de koning. 'Laat ik duidelijk zijn: die vliegtuigen, huizen en wegen zijn veel belangrijker voor ons land dan jullie boeren ooit nog zullen zijn. Scheer je weg en verschrompel.'

Buiten het paleis stond een grote menigte te schreeuwen. De boeren dachten dat het de burgers waren die opkwamen voor de boer. Dankbaar stapten ze op de mensenmassa af, maar wat was dat? Wat riepen de burgers? 'Wij willen een racebaan!' Op het bordes verscheen de koning. 'Jullie willen een racebaan? Toevallig, mijn neef ook. Hij is het al aan het regelen.' De boeren werden witheet. 'En die stikstof dan? Is een racebaan belangrijker dan ons voedsel?' Opnieuw schamperde de koning. 'Alles is belangrijker dan jullie. En nu wegwezen.'

Wordt vervolgd.

Lees ook

Voer tot discussie
Voer tot discussie 24-09-2019
De rabarberkoningin
De rabarberkoningin 17-09-2019
Op de HAS
Op de HAS 03-09-2019
Zachte troost
Zachte troost 27-08-2019
Vlees noch vliegen
Vlees noch vliegen 20-08-2019

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Vrijdag
    14° / 7°
    70 %
  • Zaterdag
    15° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 5°
    20 %
Meer weer