Flevolandse teler: 'Wijnbeleving neemt toe'

Vanaf de weg naar Zeewolde zijn de 5.000 wijnstokken al goed zichtbaar. De oprit leidt naar het fonkelnieuwe beleefcentrum en productieruimte, de werkschuur en de woning. Geert Horlings begon in 2012 met het planten van enkele wijnstokken in de boomgaard van zijn schoonvader. Waar hij de afgelopen jaren zijn wijnen liet maken in Limburg, heeft hij dat nu zelf in de hand met een eigen wijnmakerij.

'Ik heb altijd al belangstelling voor wijn gehad. We hadden druiven in de tuin waarvan we sappen maakten. Mijn zoon opperde om daar wijn van te maken', motiveert Horlings. 'We begonnen met 1.000 stokken en plantten er later 600 bij, want het ging heel goed.'

Gunstig klimaat

De klimaatverandering is een van de redenen dat het goed gaat met de teelt. 'We hebben hier, voor druiven, hetzelfde klimaat als de Bourgogne twintig jaar geleden. De druiven doen het bovendien goed op de vruchtbare zeeklei met veel kalk. We kunnen goed sturen, net als elders in de fruitteelt. We gebruiken op deze vruchtbare grond onderstammen die wat langzamer groeien.'

In Nederland verbouwden in 2017 92 telers op 157 hectare druiven. Limburg en Gelderland zijn de provincies met de meeste wijndruiventeelt.Om zo duurzaam mogelijk te werken teelt Horlings resistente rassen op 1,1 hectare: Souvignier Gris (gris) en Cabaret Noir (blauwe druif) en de witte druivenrassen: Johanniter en Muscaris. Alle vier rassen komen veel voor in Nederland.

Horlings haalt blad rond de trossen weg. Bovendien dunt hij veel zodat er veel wind en zonlicht bij de trossen kan komen. Een wilgenhaag zorgt voor natuurlijke vijanden.

Duurzame bouw

Ook bij de bouw woog duurzaamheid mee. Er liggen zonnepanelen op het dak, er wordt gebruikgemaakt van duurzaam hout en Horlings investeerde in een warmte-koudeopslag. Het oprijpad is verhard met puin. 'Het is niet alleen duurzaam, maar zorgt er ook voor dat bezoekers langzaam rijden. Dat draagt bij aan de veiligheid op het erf.'

Begin deze maand vielen de vier wijnen die Wijngoed Wilgenhorst had ingestuurd weer in de prijzen. Een zilveren medaille was er voor de rode wijn Diva 2016. Tulp 2018, Zuyderzee en de witte dessertwijn Zoet kregen een bronzen medaille.

Ervaring met telen van gewassen had Horlings al wel. Hij was jarenlang akkerbouwer. Door een auto-immuunziekte moest Horlings uitwijken naar iets anders. Hij werd onder andere teeltadviseur bij het HLB. 'De switch heeft mij veel gebracht. Als akkerbouwer ben je heel erg gericht op je eigen bedrijf, maar er is heel veel meer kennis buiten het bedrijf die lang niet altijd het akkerbouwbedrijf bereikt', is zijn ervaring.

De druiventeelt kent dit jaar twee kritische momenten. Spannend was het in april, toen er enkele dagen nachtvorst was. Waar Horlings fruittelers zag beregenen tegen vorst, kon hij dat nog niet omdat hij daarvoor nog geen installatie heeft. 'Ik maakte me veel zorgen. Druiven kunnen niets hebben. Maar heel wonderlijk: ze hebben geen schade opgelopen. Hooguit een of twee planten waren wat geschroeid.'

Grote spreeuwenschade

Spreeuwen zijn een groot probleem. 'We hebben netten over de druiven getrokken en proberen ze met vogelverschrikkers en - geluiden af te schrikken. Niets helpt', geeft de teler aan nadat hij terugkomt van een verjaagactie.

'We hebben inmiddels zoveel schade dat we dit jaar geen druiven kunnen plukken voor rode wijn. We beginnen al heel vroeg met de pluk om meer schade te voorkomen, afgelopen weekend hebben vrijwilligers ons geholpen. Van deze druiven maken we nu bubbeltjesrosé. Dit is een flinke kostenpost.'

Bij de uitbreiding valt op de eerste verdieping het proefcentrum en productieruimte op. Jaarlijks bottelt de druiventeler 6.000 flessen wijn. 'In Zeewolde wordt er gemiddeld genomen op jaarbasis 600.000 liter gedronken', relativeert Horlings. De wijn vindt zijn weg naar enkele restaurants in Harderwijk, maar ook naar slijters zoals Mitra.

Belevingscentrum slaat aan

De andere helft van de wijn wordt afgezet in het eigen wijnbelevingscentrum, tijdens excursies en feesten. 'De wijnbeleving van Nederlanders neemt toe. Mensen worden zich meer bewust van hun voedsel en de herkomst daarvan. In oktober houden we een streekdiner met de agrarische ondernemers. Daar kunnen tweehonderd man aanschuiven.'

Tot nu toe heeft Horlings weinig ruchtbaarheid aan zijn nieuwe tak gegeven, desondanks weten mensen het bedrijf te vinden. Hij zegde daarom zijn baan bij het HLB vorig jaar op, zijn vrouw ging verder met haar werk als kinderfysiotherapeut.

'We moeten kijken hoe het zich ontwikkelt. Van alleen het maken van wijn kunnen wij niet leven. De animo om hier een feest te geven is er, in het bezoekerscentrum is het vaak druk. Het gaat om de ervaring. Een wijntje bij de tent in Zuid-Frankrijk smaakt vaak ook lekkerder dan thuis.'