Van webdesigner tot koeienboer

Rianne van Zeeland en Froukje Kooter‘Dat moment kan ik me nog precies herinneren, ik voelde de muren op me af komen’, begint Rob te vertellen. ‘Ik realiseerde me dat ik doodongelukkig zou worden als ik tot m’n 65e op kantoor zou moeten zitten. Je neemt natuurlijk niet meteen ontslag, maar het heeft me aangezet om na te gaan denken wat ik écht wil.’
Na veel gesprekken met zijn vriendin en regelmatige bezoekjes aan zijn maat in Duitsland wordt steeds duidelijker wat hij wil. Rob komt oorspronkelijk uit Deurne, waar zijn ouders een varkenshouderij runnen. ‘Het is voor je familie en vrienden even schrikken als je met het nieuws komt om iets compleet anders te gaan doen. Zeker als je van computers omschakelt naar koeien.’
‘Gelukkig hebben ze mij altijd gesteund, wat echt super is. Kritische vragen stellen hoort daarbij, bijvoorbeeld dat het financieel onmogelijk lijkt om uit het niets een agrarische onderneming te starten. Daardoor blijf je zelf ook kritisch kijken’, stelt Rob.
Na het volgen van de deeltijdopleiding ‘Biologisch Dynamische Landbouw’ in Dronten ontvangt Rob al snel een e-mail vanuit zijn opleiding. ‘Voor een landgoed in Brabant waren ze op zoek naar een jong ondernemersstel voor een biologische melkveehouderij, met interesse voor verzuiveling van de melk en eventueel een zorgtak. Marjolein werkt met kinderen, jongeren en hun ouders waarbij sprake is van ontwikkelingsproblematiek. Het klopte precies voor ons. Drie dagen later zat de eigenaar van Landgoed Bleijendijk bij ons aan tafel.’
Zodra Rob en Marjolein akkoord krijgen, begint een slopende tijd van plannen schrijven, herschrijven, nieuwe berekeningen maken en nog eens opnieuw schrijven. Als klankbord wordt de specialist melkveehouderij van ZLTO ingeschakeld.
Het bedrijfsplan en exploitatieplan worden aangeleverd bij drie banken, inmiddels is er sprake van een behoorlijke tijdsdruk. De reacties van de banken zijn positief, maar de toezegging van financiële middelen laat langer op zich wachten. Toch moet Rob al op zoek naar een veestapel.
Via zijn stageadres komt hij in contact met een boer die wil stoppen met zijn bedrijf. ‘Het mooiste was dat deze man het koeienras Montbéliarde in zijn stal had staan. Dat was precies het ras dat ik wilde. Een Montbéliarde is een prachtig beest; ze is sterk, heeft goed beenwerk, weinig problemen met de klauwen, uiergezondheid of vruchtbaarheid. Ik heb super veel geluk gehad dat deze boer op mijn pad kwam. Hij wilde graag zijn hele veestapel in één keer verkopen en dat was precies wat ik nodig had.’

Spannend

Op 13 april 2015 wordt een droom werkelijkheid. Dit is de ochtend dat Rob de koeien kan gaan halen. ‘De eerste keer melken was spannend, net zoals de eerste keer met de koeien naar het natuurgebied lopen. We vinden het erg spannend hoe we dit eerste jaar door komen. Ik moet ook nog wennen aan de geldstroom. Je werkt met grote bedragen, bijvoorbeeld als de brok betaald moet worden. Daar moet ik nog wat meer gevoel bij krijgen. Daarnaast lopen we dit jaar vaak achter de feiten aan, omdat we alles nog moeten leren kennen, alle seizoenen moeten meemaken en ook de koeien hebben tijd nodig om te wennen.’
Rob hoopt dat ze over vijf jaar producten verkopen, zoals rauwe melk, yoghurt van eigen melk en vlees van eigen veestapel. Rob en Marjolein hopen nog een aantal jaren later een groter gezin te hebben, meer duidelijkheid te hebben over de zorgtak die ze willen toevoegen en kaas te maken en verkopen.
Schaalvergroting voor de boerderij wordt direct van tafel geveegd. ‘We melken nu 51 koeien, ik wil maximaal 65 koeien houden en vervolgens de verbreding van het bedrijf inzetten.’