Polders de Venen rijp voor de bühne

Koen van Wijk‘We kunnen hier trots rondlopen, kijkend naar wat er bereikt wordt. Want het zou jammer zijn als het publiek niet meer weet wat er in de polders gebeurt’, vindt Dick Boogaard, voorzitter van de stuurgroepen van alle gebiedsprojecten.
‘We zijn van ver gekomen. Van langdurige discussies over beleid naar de concrete uitvoering nu. Kijk eens naar de Wilnisse Bovenlanden, waar momenteel de graafmachines rondrijden voor het afplaggen van percelen.’
Vanuit het Plan de Venen gaat een groot deel van het landelijk gebied van de gemeente op de schop in het kader van natuurontwikkeling, landbouwstructuurversterking en recreatie. Gezamenlijk vormen de polders Groot Wilnis-Vinkeveen, de Wilnisse Bovenlanden, Marickenland en Groot Mijdrecht Noordoost een ecologische verbinding tussen de Vinkeveense Plassen, Nieuwkoopse Plassen en Vechtplassen. Elke polder heeft zijn eigen doelen.
Complex is bijvoorbeeld de natte verbinding in peilvak 9, waarvoor 25 boeren grond hebben geruild. Ze krijgen een natuurzone over hun land die ze zelf gaan beheren. ‘Dankzij de methode Verkavelen voor Groei is het binnen een jaar gelukt de zone te realiseren.’
De inrichting is vervolgens per boer gesproken. Het gaat om maatwerk per bedrijf. ‘Heerlijk dat dit zo van onderop is aangepakt’, vindt Boogaard.
‘Dat was mede mogelijk door het werken met gebiedscommissies, waarin alle belangen samenkomen. In andere provincies wordt daar soms meewarig naar gekeken. In de praktijk bereiken wij er nu meer mee.’
Het gaat wel langzaam, maar samen kom je uiteindelijk verder, zegt Boogaard over het traject, dat al in 1998 van start ging. In de houding van de landbouw heeft hij sindsdien veel zien veranderen. ‘Aanvankelijk voelden zij zich bedreigd en niet betrokken. De omslag is toch gekomen en er is geleerd om samen te werken.’

Kwijtgeraakt

Mooie woorden, maar het blijft een feit dat deze regio in totaal 1.500 hectare agrarische grond is kwijtgeraakt aan de natuuropgaven, reageert voorzitter Ben Versteegh van LTO Noord Utrecht Noord-West.
Hij ziet ook nog open eindjes. ‘De transformaties van Marickenzijde en Groot Mijdrecht West komen door geldgebrek niet van de grond. Het ligt er stil. Beter kan die grond weer naar de landbouw gaan. Groeiende boeren zoeken grond.’
Ook wijst Versteegh op de versterking van de landbouwstructuur. ‘Die komt niet overal uit de verf.’