Wel nieuwbouw, niet uitbreiden

In de Biesbosch dachten ze vooruit te kunnen, vertelt Christian van Winden (35). Maar Ruimte voor de Rivier gooide roet in het eten. Een groot deel van de Biesbosch werd doorstroomgebied en bijna de hele Noordwaard van de Biesbosch werd buitendijks gebied. Het bedrijf ging op slot.

Onzekerheid

Daarna volgden veel gedoe en onzekerheid: kon de familie haar bedrijf voortzetten en zo ja, hoe? Uiteindelijk mocht dat wel, maar dan kleiner en met diverse beperkingen. Dat was geen optie voor de familie met twee ambitieuze opvolgers.
Daarom kozen de melkveehouders voor een nieuwe locatie, het liefst weer in het Land van Heusden en Altena. Ze hadden geen zin om opnieuw een nieuw netwerk op te bouwen. Hun oog viel op een melkveebedrijf in Almkerk. Het stond in de stille verkoop. Het was wel een stuk kleiner dan ze zochten. Daarom benaderden ze de buurman, die toen waarschijnlijk geen opvolger zou hebben. Uiteindelijk kochten ze beide bedrijven.
Maar daar ging een heel proces aan vooraf. Diverse trajecten liepen tegelijk: onderhandelingen met de Staat over de verkoop van het oude bedrijf, onderhandelingen met gemeente Woudrichem en provincie Noord-Brabant over de mogelijkheden op de nieuwe locatie en de sanering van het oude bestaande bedrijf daar.
Ook de onduidelijkheid rond de Natuurbeschermingswet en de Brabantse bouwstop zorgde voor vertraging. De gemeente wilde meewerken aan een nieuw bestemmingsplan als een van de twee bedrijven een woonbestemming kreeg.
Uiteindelijk mocht de familie een stal bouwen voor driehonderd melk- en kalfkoeien, met vier melkrobots. Onder de gebouwen en de sleufsilo’s kwam in totaal 27 kilometer aan heipalen. Het bedrijf heeft een bouwblok van 1,5 hectare. De huiskavel is 70 hectare groot en vier percelen liggen op korte afstand daarvan.

Stal halfvol

Op 11 november 2014 kwamen de koeien over. Maar de stal staat nog maar halfvol. Want ‘vanwege de overheid’ mogen de melkveehouders niet meer dieren houden dan in 2005. Eerst vanwege Ruimte voor de Rivier.
‘Anders hadden we in 2004 al een stal gebouwd, zodat we konden groeien naar 250 koeien en we een bedrijf zouden hebben waar twee jonge ondernemers mee vooruit konden’, zegt Van Winden. Nu belemmert het referentiejaar voor de fosfaatrechten (2014) de groei. ‘Het is nog steeds spannend.’
Christian van Winden en zijn zus Saskia (29) wonen allebei met hun gezinnen op het bedrijf. Hun ouders op enkele kilometers afstand. Ze kunnen de koeien in de wei zien lopen. Broer en zus kozen voor melkrobots omdat ze dan samen het bedrijf kunnen voortzetten.
De familie wilde een stal die vooral makkelijk, efficiënt en plezierig is en die te combineren is met weidegang, vertelt Saskia van Winden. ‘We hebben plezier in weidegang. Het is misschien iets meer werk, maar het is gewoon mooi.’ De koeien kunnen door de weidepoortjes vrij in en uit de stal lopen.

Grasland

Rond de stal ligt alleen grasland. Op land dat bij het andere gekochte bedrijf hoorde, teelt de familie ook suikerbieten en tarwe. ‘Suikerbieten is een interessante teelt en gras geeft na tarwe een veel mooiere weide dan na maïs, zeker hier op de zwaardere kleigrond’, vindt Christian van Winden.
Maïs zit niet in het bouwplan. Want voor de derogatie is minstens 80 procent grasland nodig en op het overige land verbouwen ze liever de akkerbouwgewassen dan maïs. ‘Alleen fosfaattechnisch is dat misschien iets minder gunstig’, constateert de ondernemer.
De zonnepanelen op de stal zorgen bij het huidige aantal dieren voor 70 procent van de elektriciteitsbehoefte. De melkveehouders sluiten niet uit dat ze meer zonnepanelen zullen aanbrengen, zodat ze helemaal in de eigen elektriciteitsbehoefte kunnen voorzien. ‘Dat past bij duurzaam ondernemen.’

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Vrijdag
    14° / 7°
    70 %
  • Zaterdag
    15° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 5°
    20 %
Meer weer