‘Je mag alles maar heel even vasthouden’

Ook dit jaar verdienen agrarische families het om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Dat geldt zeker voor Bert, Ine en Joris van Zeelst te Hedel.

Ton DuffhuesNu is het een bedrijf met circa 130 melkkoeien, 75 hectare cultuurgrond, een boerengolfbaan, een recreatiehal. Met trots vertelt Bert dat er jaarlijks 15.000 mensen op zijn bedrijf komen.
Ine (49) woonde ook op een boerderij in Ammerzoden. Haar familie had vleeskuikens en melkvee. Ze heeft twee oudere zussen die net als zij vanaf de zesde klas van de lagere school thuis mee moesten werken. Ze losten elkaar af, maar Ine zegt dat ze als derde dochter veel plichtsgetrouwer was. ‘Je kon niet tegen vader zeggen dat je niet kon melken.’
Ze twijfelde over de vervolgopleiding. Uiteindelijk werd dat de lagere agrarische school (LAS) en later de middelbare agrarische school (MAS). Op de LAS leerde ze Bert kennen. Een van de docenten zei het toen al: ‘Jullie worden nog eens een stelletje.’ Ine bleef actief op de boerderij van haar ouders en nam het bedrijf over. Sinds 1998 is ze samen met Bert verder gegaan met hun bedrijf.
Bert en Ine hebben vier kinderen. De oudste 23 jaar, de jongste 14. Joris is 19 jaar en volgt een vakopleiding bij Helicon. Zijn oudere broers hebben niets met de boerderij, volgens Bert en Ine, en ‘Joris heeft er alles mee, al vanaf zijn kleuterjaren.’ Hij heeft nog twee jaar te gaan, maar weet al donders goed wat hij in de nabije toekomst wil. Hij zit sinds vorig jaar in de vof met zijn ouders. Bij de bouwput met de fundamenten voor de nieuwe stal straalt hij. Hier ligt zijn toekomst: meer koeien in een stal naar eigen keuze met een hogere melkproductie.
Bert is een ondernemend type. Ine: ‘Hij heeft onlangs een leegstaande kroeg in Ammerzoden gekocht en ziet een mooie combinatie met onze recreatiehal.’ Bert straalt die ondernemersdrive uit. Hij geeft aan het erg fijn te vinden om als boer en agrarisch ondernemer te werken, met zijn vrouw en nu ook met zijn zoon erbij.
Hij is altijd actief geweest in het verenigingsleven, ook als bestuurder van de ZLTO-afdeling. ‘Het gaat altijd om mensen’, zegt hij, ‘dat vergeten we wel eens.’ Bert filosofeert over de ontwikkelingen die hij heeft doorgemaakt: ‘We zijn erin geslaagd om veel meer te doen in minder uren en hebben daarbij het geluk gehad dat we grond en quotum konden bijkopen.’

Vooruit willen komen

Ine is de plichtsgetrouwheid van vroeger nooit meer kwijtgeraakt. ‘Je bent verantwoordelijk voor je taken en er moet wel gewerkt worden, we moeten van elkaar op aan kunnen.’ Haar drive heeft ook te maken met vooruit willen komen, niet met grote sprongen, maar wel van jaar tot jaar beter presteren, goede resultaten halen en bij de beste willen horen.
Over zorg en plichtsgetrouw gesproken: ze staat elke dag rond 6 uur op, verzorgt de kalveren en doet andere klussen om vervolgens Bert te wekken en gezamenlijk te ontbijten. Ze is erg blij dat Joris werk uit handen neemt. Samen vormen ze een sterk team. Ine houdt van regelmaat en is ‘van de tijd’. ‘Wat er ook gebeurt, de boerderij gaat door. De koeien en kalveren kunnen we niet laten wachten.’
Voor Joris is thuis de beste leerschool. Het werk met de koeien vindt hij afwisselend en uitdagend. Voortdurend is hij als jonge ondernemer al bezig om uit te vinden hoe de prestaties kunnen verbeteren. Zijn ambities heeft hij in alle openheid met Bert en Ine kunnen bespreken. Hij vindt het fijn dat ze hem het vertrouwen geven om de nieuwe stal naar eigen inzichten te bouwen. Hij heeft zijn zinnen gezet op een melksysteem waardoor hij naar eigen zeggen meer contact kan houden met de koeien.
Joris en zijn ouders hebben het hele gezin betrokken bij de plannen rond de samenwerking in de vof en de toekomstige bedrijfsovername. Transparant en open zijn naar elkaar. ‘Gewoon alles op tafel leggen, dan snapt iedereen het ook beter’, zegt Bert en Joris knikt. Joris maakt er geen geheim van dat hij het werk met de koeien veel leuker vindt dan de recreatieactiviteiten. Die passen wellicht ook beter bij Bert die wat extraverter en ongeduldiger is.
Bert, Ine en Joris vormen een hecht trio met sterk uiteenlopende karakters. Ze vullen elkaar aan. Ze hebben aan een paar woorden genoeg. En ze werken hard om het bedrijf gezond te laten groeien. ‘Je mag alles maar heel even vasthouden’, filosofeert Bert aan het einde van het gesprek. Misschien is dat wel de levenswijsheid van deze bijzondere familie.

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Zaterdag
    16° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 4°
    20 %
  • Maandag
    11° / 8°
    95 %
Meer weer