LTO Drenthe houdt zorg over groot wild

Joost de la Court‘De vlag kan zeker nog niet helemaal uit’, stelt voorzitter Arend Steenbergen van LTO Noord Drenthe, in reactie op de aanpassingen in het provinciale Flora- en Faunabeleidsplan. Voor wilde zwijnen blijft de nulstand dan wel voorlopig gehandhaafd, andere soorten als edelhert en damhert krijgen toch een plek in de Drentse natuurgebieden.
Steenbergen wijst erop dat de Drentse natuur niet is te vergelijken met de Veluwe. ‘De natuurgebieden zijn hier kleiner en allemaal omringd door landbouw. Als die herten er dan moeten komen, moet goed worden bepaald hoeveel het er zijn.’
Volgens de LTO Noord-bestuurder kunnen Drentse boeren bij introductie van groot wild in de provincie zeker wildschade verwachten. Dus ook van edelherten en damherten. ‘Gezien het feit dat schadeafhandeling nog nooit vlot is verlopen kan ik mij alles voorstellen bij het wantrouwen dat er is onder de boeren.’
LTO Noord heeft eerder al grote bezwaren geuit tegen de plannen van de provincie met de wilde zwijnen. Volgens de organisatie kunnen met name deze dieren veel gewasschade veroorzaken. Ook is er kans op de insleep van dierziekten en risico voor de verkeersveiligheid.
Provincie Drenthe en de natuurorganisaties zijn daarentegen uitgesproken voorstanders van herintroductie van grotere inheemse wildsoorten. Nu de Ecologische Hoofdstructuur bijna af is, inclusief verbindingzones en ecoducten, staat volgens hen letterlijk niets meer de migratie van deze dieren vanuit elders in de weg.

Regionale economie

Naast de natuurwaarden van de dieren is er ook de recreatieve waarde van grofwild. Herten en zwijnen trekken toeristen, en dat is goed voor de regionale economie.
Gedeputeerde Rein Munniksma heeft het dan ook over het aantrekkelijker en spannender maken van de Drentse natuur. ‘Maar we kiezen voor de voorzichtige weg. We hoeven niet in één keer van de vloer op de zolder te springen’, benadrukte hij eerder deze week voor RTV Drenthe.
Om herintroductie in goede banen te leiden komt daarom voor iedere soort een effectenrapportage. Dat onderzoek moet de gevolgen goed in kaart brengen. Daarna wordt bepaald hoeveel dieren van iedere soort kunnen worden opgenomen.
Voor het wilde zwijn heeft provincie Drenthe geluisterd naar de bezwaren van onder andere LTO Noord en de boermarken en die keuze al gemaakt. Voor herintroductie is geen draagvlak, stellen Gedeputeerde Staten vast. De te verwachten gewasschade, eerder genoemde risico’s op ziekte-insleep en verkeersveiligheid komen allemaal weer voorbij in de notitie van Gedeputeerde Staten.
GS heeft ook toegezegd dat er een provinciaal meldpunt komt voor wildschades. Dat meldpunt is niet bedoeld om schade vergoed te krijgen, maar alleen om een correcter schadebeeld te creëren. Omdat de boer die schade meldt ook 300 euro behandelkosten betaalt, blijft veel wildschade buiten de boeken. Ook de bewerkelijke procedure moedigt melden niet bepaald aan.

drempel verlagen

Om de drempel te verlagen wil Drenthe samen met andere provincies onderzoeken of eenvoudiger vormen van compensatie mogelijk zijn, zoals via gedoogovereenkomsten. Zo’n regeling bestaat overigens al voor beschermde wildsoorten als dassen.
Naast grondeigenaren en -gebruikers zijn de jagers een belangrijke andere partij. Zij zijn via de wildbeheereenheden verantwoordelijk voor de wildstand. Ze wijzen erop dat goed wildbeheer in Nederland niet makkelijk is. Op de Veluwe bijvoorbeeld worden wegen, landbouwgronden en hele dorpen ‘uitgerasterd’ om ze tegen het grofwild te beschermen.
‘Edelherten, damherten en wilde zwijnen loslaten in Drenthe zonder dat gebruik wordt gemaakt van de ervaringen elders in het land is dan ook onverstandig’, zegt Bjorn van der Veen van de Koninklijke Nederlandse Jagers Vereniging. ‘Op de Veluwe is de wildezwijnenstand al jaren een groot probleem, en ook de edelhertenstand loopt er al enkele jaren fors uit de hand.’
Hij voegt daaraan toe: ‘De toeristische waarde van het grofwild wordt zwaar overschat.’