Financieel het sterkste jaar tot nog toe

De mooiste maand van het jaar is oktober. Het kuilvoer zit onder het plastic, de wintertarwe staat boven de grond, de irrigatiesystemen worden uitgezet en wat nog rest is slechts een dunne snee luzerne, de zesde snee, die op het land ligt te drogen en spoedig wordt geperst.
Op kantoor ronden we de spreadsheets af van kosten en baten van de akkerbouw. Een groot deel van ons bouwland is luzerne, en het overschot daarvan gaat nog steeds in de verkoop. Daarnaast verbouwen we ongeveer 600 hectare maïs.
De maïs gaat allemaal onder plastic als ‘earlage’. Het proces van hakselen en inkuilen is makkelijk en snel. Nogal eenvoudiger dan het inkuilen van vermalen korrelmaïs dat we vroeger deden. Terwijl het eindproduct wel met korrelmaïs te vergelijken is, met dien verstande dat een deel (15 procent) blad en spil is.
Alle snijmaïs hebben we lokaal aangekocht. De prijs die we daarvoor betalen is gebaseerd op de bushel-prijs van droge maïs (met een droge stof waarde van 32 procent) aan de hand van de dagprijzen van de Chicago Mercantile Exchange voor de maand december. Een ‘bushel’ (bu) is een inhoudsmaat van vroeger, vergelijk het met een melkbus, alleen iets kleiner. Met al het kuilvoer onder plastic is het weer duidelijk hoe het rantsoen er het komende jaar uitziet.
Het einde van het jaar komt in zicht. We hebben nooit eerder zo’n sterk financieel jaar gehad. Je hoort de Amerikaanse melkveehouders niet klagen. Kijkend naar melkprijzen op de termijnmarkten zien we dat de extreem hoge melkprijzen spoedig voorbij zijn.
Vol enthousiasme en met prachtige berekeningen presenteerde onze melkcoöperatie eerder dit jaar plannen om een melkfabriek in de omgeving te bouwen, waarbij melkveehouders mede-eigenaar zouden worden. Het zou voor ons, gebaseerd op onze jaarlijkse melkproductie, een investering van 7 ton worden.
De melkcoöperatie zou 52 procent eigenaar zijn, en de rest was voor de Chinezen. Maar China blijkt lang niet altijd even stabiel te zijn als handelspartner. Nu zaken met China te wensen over laten (in september importeerde China 63 procent minder melkpoeder dan in september 2013), is het enthousiasme bij de melkcoöperatie behoorlijk bekoeld.
Het jaar 2009 ging de boeken in als slechtste jaar in vier decennia voor de melkveehouderij. En zie nu, vijf jaar later. Inderdaad geen quotum, maar in de nieuwe Farm Bill zit een regeling die de melkveehouderij financiële steun kan bieden in slechte tijden. Een gesubsidieerde verzekering, die je kunt afsluiten om je winstmarge enigszins te beschermen. Een soort prijsgarantie, met berekeningen van de gemiddelde all-milk prijs min de gemiddelde voerkosten.
Er is veel flexibiliteit bij deze nieuwe regeling: bij de hoogte van de marge die je zou willen verzekeren, en ook voor het deel van de melkgift dat je zou willen verzekeren. En je kunt besluiten om helemaal niets te verzekeren. De verwachtingen voor melkprijzen in het nieuwe jaar zijn niet extreem hoog, maar gewoon goed. Deze regeling wordt naar alle waarschijnlijkheid dus niet direct getest. Gelukkig maar.

Joke Rodenhuis