Melkveehouder Uitentuis: 'Ook veel buiten bedrijf actief, omdat het bij ons kan'

Uitentuis komt direct over als een open-minded en energieke vrouw. Tijdens de rondleiding is dit, ondanks de lichte miezer, ook zeker te merken. De inmiddels 41-jarige ondernemer vertelt vol enthousiasme over haar bedrijf en alles wat daarbij hoort: 'De basis blijft de koeien. Daarnaast openen wij vier keer per week de deuren van de zorgboerderij voor cliënten uit Amsterdam, geven we workshops over kaasmaken – veelal aan internationale gasten – en verhuren wij een vakantiehuis aan grote groepen.'

De boerin merkt dat de verhoudingen binnen de landbouwsector anders liggen dan tien jaar geleden. 'De hele stikstofproblematiek is erbij gekomen. Hierdoor hebben we nog steeds geen nieuwe stal gebouwd. Dit komt ook deels door onszelf, want we wisten niet wat we precies wilden.' De loopstal dateert uit 1978.

De familie wil graag iets unieks bouwen. Dit is volgens Uitentuis ook belangrijk voor de zorgboerderij en kaasmakerij. 'Zodat we onze gasten goed kunnen ontvangen.' Het bouwproces wordt bemoeilijkt door de Werelderfgoed-status van de Beemster, hierdoor zijn er aanvullende eisen voor een nieuwe stal.

Uitentuis en haar broer hebben het bedrijf nog niet volledig overgenomen. Zowel de oude garde als de nieuwe generatie hebben niet zo'n haast. 'We zitten nu op een punt dat we denken: wachten we de nieuwe stal af of gaan we er alvast voor', licht de melkveehouder toe.

Op de boerderij in Middenbeemster heeft niemand een vast takenpakket, wat leidt tot gevarieerde werkdagen. Uitentuis draagt voor elke tak haar steentje bij. 'Ik vind het heel leuk om bij de zorgboerderij te helpen, het is altijd gezellig en er zijn veel grappige momenten op zo'n dag.' De zorgboerderij is bedoeld voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Uitentuis geeft veel kaasworkshops, vaak samen met haar vader Jan. Ze vindt het erg leuk om de deelnemers te vertellen over het boerenleven en de kaas. 'Ik vind het menselijk contact fijn, maar het is af en toe ook lekker om bij de koeien te zijn die niets terugzeggen', grapt ze.

Als Uitentuis vertelt over haar familiebedrijf, straalt ze van top tot teen. Dit stukje grond voelt voor haar als familie-erfgoed. 'Mijn ooms, tantes en een nicht wonen aan deze weg. Als ik om me heen kijk dan voel ik me heel rijk. Ik geniet er volop van.'

Negen jaar geleden was de familie de enige producent van de Messeklever-kaas. Jan Uitentuis (senior) bracht het streekproduct weer tot leven. Destijds maakte hij 70 tot 100 kilo van deze kaas per week. Inmiddels is hij er al drie jaar mee gestopt.

'Toen mijn vader 70 werd zijn we gaan kijken naar de toekomst en of de speciale kaas daar nog in zou passen. Tijdens corona fluctueerde de vraag heel erg, omdat onze afnemers voornamelijk uit de horecasector komen. Dat was heel frustrerend', geeft Uitentuis aan. Zij en haar broer wilden er uiteindelijk zelf niet mee verder. 'Het was echt iets van mijn vader en wij zagen er geen verdienmodel in.' Hierdoor is het unieke product, een herfstkaasje van origine, weer uitgestorven.

Naast haar activiteiten op de boerderij is Uitentuis ook druk met andere werkzaamheden. Zo is ze gemeenteraadslid geweest, probeerde ze in 2015 tevergeefs in de Provinciale Staten te komen en heeft ze de functie van voorzitter van LTO Noord-Holland drie jaar lang bekleed. 'De boerderij is voor mij de basis, de rest kan ernaast bestaan', benadrukt ze.

Gemengde gevoelens bij bestuursperiode

Op haar periode als voorzitter van de regionale LTO Noord-afdeling kijkt de ondernemer met gemengde gevoelens terug. 'Ik wilde een positieve bijdrage leveren aan de belangen en uitgangspositie van de agrarische sector, maar het kostte mij ook veel tijd en energie.' Ze vond het belangrijk dat haar gezin, met twee jonge kinderen, er niet onder zou gaan lijden.

Daarnaast ervoer Uitentuis dat ze naar eigen zeggen wat progressiever was dan de gemiddelde leden die ze vertegenwoordigde. 'Ik zag welke kant de sector op zou gaan, omdat ik overal kwam en veel mensen sprak. Helaas kon ik daardoor soms maar de helft kwijt van wat ik wilde vertellen', legt de ondernemer uit.

Uitentuis zit sinds 2019 in de ledenraad van Royal Friesland Campina. Daarnaast laat ze zich als adviseur inhuren en is ze toezichthouder binnen de Pontis-onderwijsgroep. 'Ik ben veel buiten het bedrijf actief, omdat het bij ons kan. We hebben een goede medewerker en een melkrobot, dit geeft ons ruimte.'

Verantwoordelijkheidsgevoel

Op dit moment is Uitentuis niet echt bezig met de toekomst. 'Ik wil sowieso de rest van mijn leven op de melkveehouderij werken', stelt ze vol overtuiging. Of ze de politiek nog in wil, weet ze niet. 'Misschien ooit, het verantwoordelijkheidsgevoel zit er nog steeds.' Ondertussen doet de duizendpoot op politiek vlak het een en ander achter de schermen voor de VVD. Dit past haar ook goed.

De Noord-Hollandse ondernemer moet even nadenken als haar wordt gevraagd naar de titel Jonge Held. 'Ik weet niet of ik die verwachting heb waargemaakt', antwoordt ze. 'Het liefst had ik nog meer voor de sector gedaan, bijvoorbeeld vanuit LTO. Als ik iets doe, dan wil ik het goed doen. Maar dit soort taken zijn voor mij nu niet te combineren met mijn privéleven.'