Met de veehandelaar de boer op: 'De handel en contacten zijn je levenswerk'

Op een vroege dinsdagochtend staan op de thuisbasis van de familie Meter de twee bedrijfsauto's met veekarren van Gerben Meter en zijn vader Taeke al startklaar. De vrachtauto met daarop de naam Veehandel Meter, die achter op het erf gestald staat, blijft vandaag thuis. 'Goedemorgen!', roept Meter enthousiast, terwijl hij de bandenspanning van zijn veekar nog even controleert. 'We gaan vandaag de boer op, kalveren rijden.'

Iedere dinsdag en donderdag halen Meter en zijn vader kalveren op bij melkveehouders. 'Vervolgens brengen wij de kalveren diezelfde dag nog naar een verzamelplaats. Onze laatste stop van vandaag is een verzamelplaats bij Houtigehage', legt hij in de auto uit. 'Vanaf deze verzamelplaats gaan de kalveren naar verschillende kalverhouders, veelal in de buurt van de Veluwe.'

De andere dagen van de week rijdt Meter zijn vaste route naar boeren, is hij aan het pionieren, gaat hij naar de veemarkt en is hij druk met transport van runderen, schapen, dekstieren en de aan- en verkoop van melkkoeien. 'Bijvoorbeeld van stoppende boeren. Er zijn altijd wel boeren die belang hebben bij goed melkvee. Doordat ik op veel plaatsen kom en een goede relatie heb opgebouwd met mijn klanten, weet ik wat zij zoeken en wat bij hen en het bedrijf past.'

Al pratend manoeuvreert Meter met zijn combinatie dwars door het dorp Achlum. Wandelaars en voorbijgangers steken vriendelijk hun hand op. 'Bij de eerste boer halen we twee kalveren op', vertelt Meter. Eenmaal op de plaats van bestemming parkeert hij zijn auto dicht bij de kalveriglo's, stapt hij uit de auto en trekt hij zijn overall aan.

'Kijk', zegt hij terwijl hij een klein apparaatje uit zijn auto vist. 'Met dit apparaatje scan ik de oormerken van de kalveren in het kader van het kalfvolgsysteem. Daarmee wordt het transport van kalveren geregistreerd.' Ook kunnen veehandelaren en transporteurs zo de leeftijd van de kalveren controleren, het gewicht, de gezondheid en of de registratie van de haarkleur en het geslacht klopt.

'Zie je hoe oud dit kalf is?', wijst Meter naar het scherm. 'Vijftien dagen. Dat betekent dat dit kalf mee mag naar de verzamelplaats. Als ze jonger zijn dan veertien dagen, mogen ze niet mee.'

Het geluid van de schuifdeuren laat blijken dat de betreffende melkveehouder even om het hoekje komt kijken. 'Ha Gerben', klinkt het. Na een kort gesprek over het wel en wee, tilt Meter een voor een de kalveren in de veekar en stapt hij wederom in de auto.

Onderweg naar het volgende adres gaat zijn telefoon: een klant die een dekstier zoekt en een boer die zijn ram aanbiedt. 'Het is heel afwisselend', zegt Meter. 'Ten eerste omdat je overal komt, en ten tweede omdat je nooit weet wat de markt gaat doen. Zo waren de kalveren begin dit jaar ineens extreem duur door schaarste.'

En dat maakt de handel mooi, vindt hij. 'Het is dynamisch. Als veehandelaar weet je goed wat de prijzen zijn en wat je in huis hebt. Je biedt een koe aan, krijgt een tegenbod en probeert er dan samen uit te komen. Daarbij probeer je altijd met de beste prijs bij de boer thuis te komen, zodat je een volgende keer terug mag komen. Je wilt van waarde zijn, door vee goed te verkopen en door kwaliteitsvol vee te leveren. Ik fungeer in die zin dus als tussenpersoon. Ook dat vind ik mooi.'

Het contact met de boer en de relatie die je met elkaar opbouwt, beschouwt Meter als waardevol. 'Dat zie je in ons hele werkveld terug. Het is niet voor niets dat veehandelaren over het algemeen nooit stoppen als zij de pensioengerechtigde leeftijd naderen of al gepasseerd zijn. De handel, relaties en contacten onderling zijn je levenswerk. Daar stop je niet zomaar mee.'

'En de handel zit nu eenmaal in onze genen', gaat hij verder. 'Mijn overgrootvader is ermee begonnen, daarna stapte mijn opa in dit vak, volgde mijn vader en kwam ik als vierde generatie erachteraan. Ik was 21 jaar toen ik begon als zzp'er. Eerst in Duitsland, waar ik mij vooral bezighield met exportvaarzen. Daarna ben ik in onze omgeving gaan pionieren en kon ik klanten overnemen van een veehandelaar die door ziekte moest stoppen. Inmiddels werken mijn vader en ik als maatschap met elkaar samen. We versterken elkaar.'

Aan het einde van de dag nadert Meter de verzamelplaats bij Houtigehage, waar alle kalveren uit de veekar worden geleid. 'Hierna worden ze met de vrachtauto naar kalverhouders gebracht, waar ze eerst elektrolyten krijgen en de voeding rustig wordt opgebouwd', legt hij uit. Voordat Meter huiswaarts trekt, mest hij zijn kar op de verzamelplaats uit en reinigt hij deze met de hogedrukspuit.