Maiskuilen hebben uitstekende voederwaarde

De kuilen hebben daarmee een sterke energiewaarde. Dat vraagt volgens Eurofins Agro wel om een uitgebalanceerd rantsoen. 'Want alleen energie is niet genoeg.' De kuilen hebben minder structuur dan verwacht. Normaal gesproken wordt bij een hoger drogestofgehalte ook de stengeligheid van de kuil hoger. Dit jaar zijn de vezels echter nog best goed verteerbaar, stelt Eurofins in een persverklaring.

De NDF-verteerbaarheid is met 56,2 procent nog boven het vijfjarig gemiddelde (55 procent). Ook de VCOS scoort met 77 procent boven het langjarig gemiddelde. Dit gehalte ligt in lijn met de kuilen van 2024. De verzadigingswaarde van deze kuilen is, mede door het hoge drogestofgehalte, uitgekomen op 0,91. Dat is hoog ten opzichte van eerdere jaren.

Bestendigheid

Het percentage bestendigheid neemt al jaren af en daalt ook dit jaar weer, laat Eurofins zien. Slechts 27 procent, ten opzichte van 30 procent vijf jaar geleden. Het vijfjarig gemiddelde laat een gehalte van 102 gram per kilo droge stof zien, ten opzichte van 100 gram per kilo droge stof dit jaar.

Het laboratorium waarschuwt ervoor dat de maiskuilen weinig mineralen bevatten. De mineralenvoorziening moet dus vooral uit gras komen. 'Juist daar zien we een structurele daling van sporenelementen als koper en selenium. Dat vergroot het risico op vruchtbaarheidsproblemen, een lagere weerstand en productiedalingen.'

De kuiluitslagen laten een grote variatie zien. Het VEM-gehalte varieert van 984 tot 1.020 en het zetmeelgehalte van 342 tot 391 gram per kilo droge stof. Slechts een klein deel van de kuilen zit rond het gemiddelde. Wie het maximale uit zijn ruwvoer wil halen, doet er volgens Eurofins goed aan om niet alleen naar energie en eiwit te kijken, maar ook naar pensgezondheid en mineralenvoorziening.