Opvang klimaatverandering op Terschelling krijgt vorm

De beperkte waterbronnen op het eiland vergroten de kwetsbaarheid. In het onderzoeksproject Living Lab Terschelling werkt Hogeschool Van Hall/Larenstein met studenten, onderzoekers en eilandbewoners samen om oplossingen te ontwikkelen voor toekomstbestendig en zelfvoorzienend waterbeheer. Regen- en duinwater langer vasthouden moet het eiland leefbaar houden voor bewoners, boeren, natuur en recreanten.

Het Living Lab richt zich op de polder waar de landbouwbedrijven zitten. Daarbij wordt gekeken of een nieuwe balans is te vinden tussen peilopzet en andere mogelijke maatregelen. Die polder is door de lagere ligging volgens projectleider Ate Oosterhof van het Living Lab extra kwetsbaar, niet alleen voor zeespiegelstijging, maar ook voor droogte en verzilting.

'Nu kunnen we het polderwater nog laten afstromen naar de Waddenzee. In de toekomst wordt dat bij een hogere zeespiegel lastiger', licht Oosterhof toe. 'De schade door verzilting is nu soms al te voelen, en als we niets doen kan die oplopen tot 27 procent minder grasopbrengst.'

Via proeven, demonstraties en monitoring is in de afgelopen periode kennis vertaald in mogelijke maatregelen tegen verzilting, droogte en zoetwaterverlies.

Kwetsbare zoetwaterbel

Nieuw inzicht uit het project is de kwetsbare zoetwaterbel onder de polder. Deze dunne zoetwaterlaag, die rust op zouter grondwater, wordt bedreigd door zeespiegelstijging en verdroging. Vooruitdenken over het benutten van dergelijke zoetwaterbronnen is essentieel, stellen de deelnemers.

Het onderzoek heeft oplossingsrichtingen opgeleverd. 'Die moeten nu door de betrokken overheden (gemeente, waterschap en provincie) worden vertaald in maatregelen. We zijn al aan het experimenteren met stuwtjes om dat water langer vast te houden en we willen duinwater gebruiken om de polder door te spoelen. We doen dus al ervaring op en de boeren zijn gemotiveerd om daar mee door te gaan', zegt Oosterhof.