'Vanzelfsprekend'

Allereerst gaan mijn gedachten uit naar de mensen in Oekraïne. De beelden die we dagelijks zien op de televisie, is iets wat we eigenlijk niet voor mogelijk hadden gehouden zo dicht langs onze Europese grenzen.

Het laat zien dat alles wat vanzelfsprekend was, dat vanaf nu zeker niet meer is. Een huis, een bed, een plek waar je veilig thuiskomt om te eten en te drinken. We kunnen het ons niet voorstellen hoe het is om dat halsoverkop te verlaten en naar een ander land te vluchten zonder te weten wat je daar staat te wachten.

Het overkomt miljoenen mensen in Oekraïne. Een land waar wij als sector ook vaak over klagen. Een land dat vooral veel kip produceert, waarvan de standaard wat betreft voedselveiligheid toch wat lager ligt dan waar wij aan moeten voldoen. Hoe mooi is het dan om te zien hoe wij als land en ook als agrarische sector klaarstaan om hulp te bieden.

Veel mooie initiatieven om onze medemens hulp te bieden, schieten als paddenstoelen uit de grond. Ook hier in de omgeving van Renswoude worden mensen opgevangen. Samen met collega-agrariërs gaan we wekelijks eten ter beschikking stellen. Dat wordt vervolgens klaargemaakt door een restaurant.

Het is nu geen tijd om te klagen over stikstofuitstoot, minder dieren, minder auto's of weet ik het wat. Het is tijd om elkaar te steunen. Te helpen, ieder op zijn eigen manier.

De tijd van dat alles vanzelfsprekend is, is weg en misschien gaat het nog wel even duren voor die tijd weer terugkomt. Nu is het altijd vanzelfsprekend dat er voedsel genoeg is, maar de verhalen van onze collega's in Oekraïne laten ons zien dat dat misschien in de toekomst anders zal zijn.

Ik hoop dat er snel een oplossing komt voor het conflict, zodat de mensen weer veilig naar huis kunnen. Zolang dat niet kan, hoop ik dat wij hulp kunnen bieden, als land en als agrarische sector. Ieder op zijn manier en in zijn eigen mogelijkheden. Dat we helpen, dat moet wel vanzelfsprekend zijn.