'Komkommertijd'

Alleen nu voelt deze column schrijven ook een beetje als komkommertijd, de periode in het jaar dat er weinig nieuws is te melden. En dat is er ook, weinig nieuws. Alles sukkelt lekker door.

We gaan op vakantie om en om, we wisselen de teelten in de kassen om en om en we wisselen veel met mensen. Dit laatste is natuurlijk niet de bedoeling, maar net als veel bedrijven om ons heen merken we dat goed personeel vinden en zorgen dat ze blijven een dingetje is. Dit is eigenlijk wel een beetje de leidraad van deze zomer.

Door het wisselvallige koude weer zijn de producties gewoon aardig en de prijzen zijn ook niet top. Maar ook geen 8 cent.

De sneeuwstorm van februari zorgde ervoor dat een deel van een van onze kassen is ingestort. Daarom bouwen we een nieuwe kas. Ook dit loopt gestaag door. Dus eigenlijk is er niet veel nieuws. Ook wel een keertje lekker.

Vroeger was de zomerperiode traditioneel de drukste periode van het jaar. Dan was het alle hens aan dek. Maar doordat we met de belichting ons seizoen eerder beginnen en langer maken, hebben we het eigenlijk het hele jaar door stabiel druk en proberen we daar ons personeel op aan te passen. Waar we vroeger met een klein clubje mensen twee maanden aan het schoonmaken waren in de winter, lukt het ons nu in vijf weken met volle bezetting.

Ik geniet maar even van deze rustige weken, want ik zie de agenda al volstromen voor september en oktober. Iedereen hoopt toch dat die ene vergadering die al zolang is uitgesteld, door kan gaan. Of het jubileum dat nog moet worden gevierd. Of het bedrijfsfeestje dat al anderhalf jaar is uitgesteld. Niet te vergeten de familiedagen en vriendenweekeinden. Het zou mooi zijn dat alles weer gewoon door kan gaan. Dat het sociale leven lekker weer door kan gaan en we weer als vanouds inspiratie opdoen door met elkaar te praten.

Tot die tijd blijf ik nog even in de komkommertijd, lekker rustig.