Rapportcijfers aanvoer zoetwater Schouwen-Duiveland klaar

Wat zijn de voor- en nadelen van drie verschillende aanvoerroutes van zoetwater naar Schouwen-Duiveland en hoe verdeel je dat water vervolgens over het eiland? Een vergelijkend warenonderzoek ligt nu ter beoordeling bij provincie Zeeland.

Rapportcijfers+aanvoer+zoetwater+Schouwen%2DDuiveland+klaar
© Nieuwe Oogst

Het Bredase advies- en ingenieursbureau Witteveen+Bos heeft in het onderzoek drie zoetwaterbronnen met elkaar vergeleken. Te weten het Haringvliet, het Noorder Krammer en het Schelde-Rijnkanaal. Per bron is vervolgens in kaart gebracht wat de voor- en nadelen zijn van een gesloten ringleiding en een open oppervlaktewatersysteem om het aangevoerde water over Schouwen-Duiveland te verdelen.

Uit het onderzoek blijkt dat geen van de zes aanvoeropties er met kop en schouders bovenuit steekt. Wel is duidelijk dat een open watersysteem goedkoper is dan een ringleiding. Daarmee is bovendien het peilbeheer makkelijker mee te sturen. Nadeel van dit systeem is echter dat de irrigatiekwaliteit minder is dan bij een leidingsysteem.

Los daarvan zijn er wel grote verschillen aangaande de irrigatiekwaliteit van het aangevoerde water. Een leidingsysteem vanuit het Haringvliet komt volgens het onderzoek als beste uit de bus met de score 'uitstekend'. De waterkwaliteit bij een open watersysteem vanuit het Noorder Krammer krijgt met 'zeer matig' het slechtste rapportcijfer.

Pieter de Ruijter, ZLTO-voorzitter Agrarisch Schouwen Duiveland


Aanleg- en gebruikskosten

Ook de aanleg- en gebruikskosten van alle opties zijn in kaart gebracht. Uitgaande van een gemiddelde watergift van 104 millimeter per groeiseizoen en 10.000 hectare irrigatieareaal, komt een aanvoer vanuit het Schelde-Rijnkanaal via een open oppervlaktewatersysteem als goedkoopste variant uit de bus.

Op deze manier bedragen de aanlegkosten 8.200 euro per hectare en de gebruikskosten zijn 154 euro per hectare. De duurste optie is om water uit het Haringvliet via een ringleiding over Schouwen-Duiveland te verdelen. De aanlegkosten bedragen dan 12.500 euro per hectare en de gebruikskosten komen uit op 248 euro per hectare.


Duurzaamheid bron

Er zijn ook grote verschillen te zien in de duurzaamheid van de drie zoetwaterbronnen. Daarbij is zowel gekeken naar de technisch te borgen zoetheid als de optie van een zout Volkerak Zoommeer. De duurzaamheid van het Haringvliet is uitstekend, die van het Noorder-Krammer slecht en het Schelde-Rijnkanaal moet het doen met een 'onzeker'.

Voorzitter Pieter de Ruijter van ZLTO Agrarisch Schouwen Duiveland nam dinsdag kennis van de uitkomsten van het onderzoek. Donderdagavond worden de leden van de afdeling bijgepraat. De Ruijter heeft een duidelijke voorkeur voor een open oppervlaktewatersysteem vanuit het Haringvliet. 'Wij zoeken kwaliteit van het zoete water en dan is dit de beste optie. Als er met een pijpleiding gewerkt wordt, dan gaan we voor het Schelde-Rijnkanaal.' Het Noorder Krammer als bron ziet hij niet zitten. 'Dat wordt veel te zout, dat is niet interessant.'


Draagvlak achterban

De Ruijter is naar eigen zeggen in eerste instantie vooral op zoek naar draagvlak onder zijn achterban. 'Wat het gaat kosten en wie wat moet betalen, komt pas in een later stadium aan de orde. Wij pleiten er wel voor dat de agrarische sector de onderhoudskosten voor zijn rekening neemt en dat de overheid de aanleg betaalt. We moeten natuurlijk wel concurrerend blijven.'

Bekijk meer over:

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Zaterdag
    16° / 7°
    70 %
  • Zondag
    15° / 4°
    20 %
  • Maandag
    11° / 8°
    95 %
Meer weer