'Vieze vrouw'

Ik schoot in de lach en bekeek mijn outfit. Een nieuwe trui, een 'flared legging' met panterprint en daaronder sneakers. 'Maar ik heb wel een waterafstotende jas aan', giechelde ik. 'Dat scheelt', zei Sjaak. 'Als er straks een koe op je plast, heb je er geen last van.'

Natuurlijk had Sjaak gelijk. En hij zei iets wat Jurre me al jaren zegt: 'Wees eens zuinig op je spullen.' Hoe vaak is het al niet voorgekomen dat ik met nieuwe schoenen door het weiland liep? Met mijn slippertjes in een koeienvlaai stapte? Of dat ik met een goede broek aan de kalfjes voerde?

Het is niet dat ik geen overall aan wil, want als ik hem eenmaal aan heb, voel ik me best stoer. Het is meer dat ik te laks ben. Zoals nu ook: ik was helemaal niet van plan om te gaan melken, maar bracht dochter Roos naar de stal. Zij wil elke avond bij het melken kijken. En toen raakte ik in gesprek met Sjaak en voor ik het wist had ik een melkklauw in mijn handen. Heus heb ik toen gedacht: ik moet even mijn laarzen en overall halen. Maar ja, dan had ik helemaal terug naar huis moeten lopen en dat vond ik een beetje te omslachtig. En bovendien: hoe vies zou ik werkelijk worden?

Nou, nu kunt u lachen. Bij een van de koeien stond de uier op knappen en stroomde de melk uit vier spenen tegelijk. Geen lullig straaltje, maar echt een soort melkregen. Boerin Ellen – de vrouw van Sjaak – was ook in de melkput gearriveerd en zei nog: 'Laat mij die maar doen.'

Maar ik was eigenwijs en terwijl de melk op mijn regenjas kletterde, probeerde ik de melkklauw aan te koppelen. Lastig. En toen begon naast me ineens een koe te plassen. Ik voelde de spetters, schrok en liet de melkklauw los. Melk en plas drupten van mijn jas en door mijn broek heen voelde ik het warme vocht op mijn huid. Sjaak en Ellen schaterden, ik hikte mee.

In de was maar weer.