Dirk van den Broek stuntte met Zeeuwse aardappeloogst

De zoon van een Amsterdamse melkboer – en kleinzoon van een Friese melkveehouder - kreeg de levensmiddelhandel en daarmee gepaard gaande zuinigheid met de paplepel ingegoten. Die zuinigheid doorgeven als korting aan zijn klanten werd de marketingpilaar waarop hij later zijn supermarktketen bouwde.

Hij startte als 15-jarige achter de melkkar van zijn vader. Later transformeerde hij de melkwinkel van de familie aan het Amsterdamse Mercatorplein in een van de eerste zelfbedieningswinkels van Nederland. De levensmiddelenhandel werd toen nog gedomineerd door kruidenierswinkels met een toonbank.

Verticale prijsbinding

Samen met zijn vriend en concurrent Jac. Hermans bond Van den Broek in de jaren zestig de strijd aan met de zogeheten verticale prijsbinding. Daarmee dwongen levensmiddelenfabrikanten de supermarkten om hun producten tegen minimale prijzen te verkopen. Van den Broek en Hermans trokken in hun reclame-uitingen samen op tegen de gedwongen minimumprijzen en wisten daarmee veel positieve publiciteit te generen.

Legendarisch is de actie die de twee supermarktenondernemers in 1964 organiseerden. In dat jaar waren de aardappelprijzen in elkaar gestort. Van den Broek en Hermans kochten daarop de hele Zeeuwse aardappeloogst op en lieten deze met een konvooi vrachtwagens naar Amsterdam vervoeren.

Geen goed jaar

Klanten betaalden voor de Zeeuwse aardappelen voor 2,70 gulden voor een zak van 25 kilo. Voor de aardappelboeren was 1967 geen goed jaar, maar Van den Broek en Hermans hadden hun naam als prijsstunters weer bevestigd. De verticale prijsbinding zou overigens pas in 1977 definitief worden opgeheven.

Dirk van den Broek werd in het familiebedrijf opgevolgd door zijn zoons die de keten verder uitbouwde. Het bedrijf telt tegenwoordig 123 winkels in het westen, midden en oosten van het land.